Spring naar de content
bron: anp

W.F. Hermans: in het ravijn der vergetelheid

Goed schrijven en zijn literaire nalatenschap zo zuiver mogelijk doorgeven. Alleen op die manier zou men volgens Willem Frederik Hermans (1921-1995) hem ook na zijn dood blijven lezen. Aan de vooravond van zijn 25ste sterfdag lijkt dit antidotum uitgewerkt. Waar ging het mis? Biograaf Otterspeer: ‘Zo’n opera omnia vormt toch een soort grafsteen.’

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Jan Smit

Maandag 27 april 2020. Niet alleen monarchisten (Koningsdag), ook hermansianen, de echte fans van Willem Frederik Hermans die als witteboordenhooligans waken over de goede naam van hún held, hebben deze datum ongetwijfeld prominent in hun agenda staan. Het is de 25ste sterfdag van de koning van de Nederlandse bellettrie.

Een mooie aanleiding om Hermans en zijn werk postuum volop in de schijnwerpers te zetten – net als in 2005, tien jaar na zijn overlijden. De Bezige Bij, zijn uitgever, het Willem Frederik Hermans Instituut (WFHi), de NPS, kranten: allemaal pakten ze flink uit destijds. Met onder meer een speciale Hermans-website (www.willemfrederikhermans.nl), drie boeken, een documentaire (Een overgevoelige natuur) en als klap op de vuurpijl: de feestelijke presentatie van deel 1 van Hermans’ Volledige werken. 

Paywall

Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.

Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.

Kies een lidmaatschap