Spring naar de content

Het madeleinemoment van Ernst Kuipers: de zilte zeelucht van Terschelling

Dit najaar is het honderd jaar geleden dat Marcel Proust overleed. Een van de bekendste scènes uit zijn beroemde romancyclus Op zoek naar de verloren tijd is de ‘madeleine-scène’. De verteller eet een madeleine die in lindebloesemthee is gedoopt. De geur en de smaak, die hij lang niet geroken en geproefd heeft, activeert zijn geheugen en langzaam komen herinneringen aan zijn jeugd naar boven. HP/De Tijd vraagt acht prominenten naar hun madeleine-moment. 

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Nick Muller

Welke geur of smaak brengt bij u een zoete of juist bitterzoete herinnering aan de vakanties uit uw jeugd naar boven?

“In mijn jeugd gingen we altijd op vakantie naar Terschelling. We waren thuis met vijf kinderen, dus zogauw je de leeftijd van twaalf had en naar de middelbare school ging, moest je vanuit de Noordoostpolder met de fiets naar Harlingen. Dat scheelde namelijk een kind in de auto en het huren van een fiets. Als je dan in de buurt van de haven kwam en de zilte zeelucht rook, kon je je al verheugen op de eindeloze dagen op het strand. Altijd als ik de geur van de zee ruik, denk ik aan die heerlijke weken van eindeloos nietsdoen.”

Paywall

Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.

Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.

Kies een lidmaatschap