bron: jos kottmann

Boudewijn de Groot: ‘Vakmanschap ontroert me altijd’

Boudewijn de Groot (78) heeft een nieuw album: Windveren. HP/De Tijd spreekt hem over zijn culturele smaak. Welke kunstmomenten zijn bepalend geweest in zijn leven?

Gepubliceerd op: 29/10 | 2022 Geplaatst in de volgende categorieën:

• Cultuur

door Nick Muller

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Boeken

“Vroeger las ik heel veel, maar de laatste jaren groeit de stapel boeken die ik wil lezen enorm, omdat ik na tien minuten lezen in slaap val. Dat ligt niet aan de boeken, dat ligt aan mij. Ik lees een boek, dat boek boeit me dan ook, maar welk uur van de dag het ook is, ook al is het negen uur in de ochtend, na tien minuten begin ik weg te dommelen. Ik heb geen idee hoe dat komt, maar ik ga er ook niet voor naar de dokter, dat vind ik ook weer zo overdreven. Ik moet dus in etappes lezen. Ik heb net de twee romans van Marieke Lucas Rijneveld gelezen; in allebei kom ik overigens voor. Omdat ik hem zo’n waanzinnig goede schrijver vind, vind ik dat een enorme eer. Wat ik zo goed vind aan zijn boeken, is dat er niets gebeurt en toch heel veel gebeurt, omdat je niet alleen over de ‘alledaagse’ werkelijkheid leest, maar ook in het hoofd van de hoofdpersoon zit. In beide boeken vertelt hij een heel simpel verhaal dat zich afspeelt op een heel klein gebied – laten we zeggen: een boerenerf en een kilometer daaromheen. Dat kan heel saai uitpakken, maar elke zin is boeiend. Mijn lieve gunsteling heb ik net uit. Ik heb nog nooit iemand zinnen van tweeënhalve pagina zien schrijven zonder dat je denkt: hoe begon deze zin ook alweer. Rijneveld gebruikt veel komma’s, die eigenlijk punten zijn, waardoor het heel vloeiend leest. Dat vind ik verschrikkelijk knap. Mijn lieve gunsteling is een bizarre behandeling van het onderwerp pedofilie, zonder ook maar één keer een moralistisch oordeel te vellen. Het is allemaal zo begrijpelijk wat er gebeurt. Het is alsof hij het zelf heeft meegemaakt – misschien is dat ook wel zo, ik ken zijn geschiedenis niet. Rijneveld is een van de allerbeste schrijvers die we de laatste decennia hebben gehad. Of ik geïnspireerd raak door zijn boeken? Dat weet ik pas over een tijd. Het kan best zijn dat ik – net zoals ik voor het album Maalstroom werd geïnspireerd door De God Denkbaar Denkbaar de God en Nooit meer slapen van W.F. Hermans – op een gegeven moment een tekst ga schrijven en een zin uit een van zijn boeken me te binnen schiet.