Een grillige roman over een leven
In Vernietigen van Michel Houellebecq lijkt alle communicatie verstoord. Het boek zit vol schijnbewegingen, gemiste afslagen en half-afgewikkelde verhaallijnen – net als het leven zelf.
De romans van Michel Houellebecq zijn te lezen als genadeloze analyses van de moderne tijd. In zijn debuut, De wereld als markt en strijd, ontleedt hij het doorgeschoten geloof in de vrije markt. Het boek waarmee hij wereldwijd doorbrak, Elementaire deeltjes, toont het failliet van de beweging van ’68 en de spirituele leegte die daarvan het gevolg is. Met het sciencefictionboek Mogelijkheid van een eiland formuleert Houellebecq hierop een antwoord: de nieuwe mens zal genetisch zodanig worden gemanipuleerd dat hij zich van zijn tekortkomingen kan bevrijden. In het geruchtmakende Onderworpen richtte hij zijn pijlen op de in zijn ogen gevaarlijke islamisering van de (Franse) samenleving, en in Serotonine herhaalde hij nog maar eens zijn kritiek op het kapitalisme en neoliberalisme.
Toch vormde die laatste roman een breuk met het eerdere werk van Houellebecq. Hoewel de schrijver vaak een cynicus en een misantroop is genoemd, doorspekte hij zijn betogen altijd met sardonische humor. Serotonine was zwarter, uitzichtlozer – niet alleen omdat de hoofdpersoon in een zware depressie zit, maar door de algehele zwaarmoedige toon.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
