Gefossiliseerde bankbintjes
Mariëlle Tweebeeke en haar hondjes blijken buurtgenoten van Rob te zijn – een goede aanleiding voor de Foute Jongens om de publieke omroep te bespreken.
Rob: Regelmatig wordt het mij gegund, geachte collega, om in het episch centrum van de Amsterdamse grachtengordel mevrouw Mariëlle Tweebeeke tegen het ranke lijf te lopen. Zij woont nabij mijn pied-à-terre, net als overigens de heer Twan Huys, die mij nooit een blik waardig gunt, terwijl ik zijn onweerlegbare journalistieke hypocrisie toch altijd in alle vriendelijkheid heb beschreven.
De wandelpas van mevrouw Tweebeeke is kwiek en zij heeft twee hondjes. Meer kan ik om redenen van privacy niet onthullen. Mijn eigen wandelpas laat zich eerder vergelijken met die van een bejaarde luiaard met heupdysplasie. Verder heb ik maar één hondje, genaamd Bobbie – hoe zou een man met dezelfde professie als Kuifje een hondje anders moeten noemen? Toch schept dat een band bij het uitlaten, al moet ik helaas toegeven dat de amper zes kilo wegende Bobbie de Kelev K’naani van mijn lieve buurvrouw Sara Cohen-Polak tot nu toe volkomen negeert, terwijl zij geen speelmogelijkheid met de Duitse herder Blondi van die dikke patser van een gracht verderop onbenut laat. Dat is verdacht.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
