Spring naar de content
bron: anp

De strijd tegen de droogte

Nederland is vaak onachtzaam over de beschikbaarheid van zoet water. Onderzoekers waarschuwen steeds luider: drinkwater moet leidend zijn, anders dreigt er een serieus tekort. Keuzes op allerlei beleidsterreinen zijn communicerende vaten. ‘Water is één systeem, vanuit dat oogpunt moeten keuzes ook gemaakt worden.’

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Marieke Sjerps

Wormer, Lappenvoort, Ooijpolder, Wieringermeer en verder nog zo’n vierduizend polders telt ons land. Al eeuwenlang leggen Nederlanders oppervlaktewateren droog om vruchtbare landbouwgrond en woongebieden te winnen, en ze spuiten land op, zoals IJburg en de Marker Wadden in het (voormalige) IJsselmeer.

Sinds mensenheugenis strijdt Nederland tegen water. Vooral na de Watersnoodramp in 1953, waarbij 1836 mensen om het leven kwamen en circa 100.000 mensen huis en haard verloren. Geflankeerd door de al ingezette ruilverkavelingen kwamen er dijken, rechte sloten, drainages en sluizen. Om economische redenen werden delen van rivieren rechtgetrokken. Bovendien zijn grote oppervlakten van het IJsselmeer ingepolderd. Via de grote rivieren stromen er dagelijks grote hoeveelheden zoet water Nederland binnen, in dezelfde vaart stromen die ook weer weg – de zee in.

Paywall

Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.

Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.

Kies een lidmaatschap