Lof der domheid
Het is een eeuwige bron van ergernis: de menselijke domheid. Maar je eraan ergeren heeft geen zin. Bovendien heeft al die stupiditeit ook veel vermaak en onverwachte vondsten opgeleverd. ‘Domheid heeft ons onder meer de Gouden Eeuw gebracht.’
Een piketpaal in de langzame ontnuchtering die opgroeien is, was het besef, rond mijn twintigste, dat mensen de muziek van André Hazes echt mooi vonden. Het meebrullen van medestudenten met De vlieger was camp, dat begreep ik ook, dat wil zeggen omarming van lagere cultuur door mensen die beter zouden kunnen weten, maar er zat naar mijn idee te veel hartstocht in het meebrullen om die camp geloofwaardig te houden.
Meebrullen met Hazes was niet slechts de kern van een leuke avond uit, begreep ik, het was het plezier zélf. Dat kon van het ene op het andere moment ingaan, van een situatie van geen feest naar eentje van wél feest: handjes de lucht in en lallen maar.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
