Mart Visser: ‘Proust is gewoon niet voor mij weggelegd’

Couturier Mart Visser (1968) ontwerpt twee collecties per jaar en maakt ondertussen ook schilderijen, sculpturen en installaties – waarvan tot half november in Museum aan het Vrijthof in Maastricht een deel wordt tentoongesteld. Wat ziet, leest en luistert hij in de spaarzame vrije tijd die hem rest?

Gepubliceerd op: 01/11 | 2016 Geplaatst in de volgende categorieën:

• Cultuur

door Nick Muller

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

BOEKEN

“Ik ben meer van de plaatjes dan van de tekst. De laatste keer dat ik een boek echt heb uitgelezen is misschien al meer dan een jaar geleden. Dat was Obsession – The Lives and Times of Calvin Klein (1994) van Steven Gaines, de biografie die Calvin Klein nog eigenhandig uit de schappen heeft proberen te houden omdat hij door zijn biograaf op geen enkele manier werd gespaard. Heel veel dingen in het boek waren voor mij herkenbaar. Niet alleen de verhalen over de modewereld, maar ook over zijn leven. Ik woonde, net als hij, in de jaren negentig in New York en kwam hem weleens tegen in de lift van het gebouw waar we allebei werkten. In die periode eindigt het boek ook. Toen ik het jaren later las, zaten mijn man en ik toevallig weer in New York – op Fire Island, waar Calvin Klein een buitenhuis heeft. Dat maakt het extra bijzonder: een boek lezen op de locatie waar het zich afspeelt. Toen we in India waren, heb ik bijvoorbeeld De witte tijger van Aravind Adiga gelezen, over het kastensysteem. Als je dan naar buiten wandelt, loop je letterlijk het verhaal binnen.

“Het laatste boek dat ik heb gelezen, of waar ik in ieder geval grote stukken uit heb gelezen, is Hay (2016), de biografie van Barry Hay. Barry en Sandra (zijn vrouw – red.) zijn goede vrienden van ons. Dat soort mensen zijn echt de jus van de maatschappij. Als je zó jezelf bent – I love that. Natuurlijk stond er veel in wat ik nog niet wist. Maar wat me echt is bijgebleven, is de openheid van Sandra. Ze wist toen ze hem dertig jaar geleden ontmoette: deze man gaat door met wie hij is, daar kan ik niets aan veranderen, maar ik kan er wel voor zorgen dat we dingen veiligstellen. En dus heeft ze ervoor gezorgd dat er geld gespaard werd, zodat er een huis gekocht kon worden, in plaats van dat alles meteen werd verbrast. Ook haar eigen levensverhaal komt uitgebreid aan bod. Ik wist dat ze een rotjeugd heeft gehad en dat ze twee jaar lang in een bordeel heeft gewerkt, maar dit boek gaf me nog meer inzicht in waar ze vandaan komt. Ze is daar heel eerlijk en open over. Daar heb ik diep respect voor.