Rotterdam, twintig jaar na Fortuyn
De Fortuyn-revolte van 2002 bracht een aardverschuiving teweeg in het Rotterdamse politieke landschap. Is de rust inmiddels weergekeerd? Wordt de onvrede beter aan het oog onttrokken? Of is Rotterdam bezig uit te groeien tot een multiculturele parel? Portret van ‘onze enige metropool’ die voortdurend in beweging is. ‘De stad hoeft toch niet voor eeuwig shabby te blijven?’
Decennialang stond Rotterdam synoniem voor slecht nieuws. De gevleugelde uitdrukking die uit al dat slechte nieuws tevoorschijn kwam was dat de stad, zoals dat heette, ‘de verkeerde lijstjes aanvoerde’. Of het nu ging over drugscriminaliteit, levensverwachting, armoede of veiligheid op straat: op nationale schaal stond Rotterdam stijf onderaan, en zo niet, dan bungelde het niet ver van de onderste plek.
In 2000 somde dagblad Trouw een pijnlijke drieklapper op toen het schreef dat Rotterdam ‘de goedkoopste woningvoorraad, de hoogste werkloosheid en de slechtst opgeleide bevolking’ van Nederland herbergde. In deze tijd, de opmaat naar de Fortuyn-revolte, deed de stad niet eens de moeite om bezoekers op andere gedachten te brengen, zeker als ze met de trein arriveerden. Wie twee stappen buiten het Centraal Station zette, struikelde zowat over de spreekwoordelijke heroïnespuiten.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
