De wereld zit vol vervelend mensen. Zelf zal ik er ook wel één zijn, in de ogen van sommige anderen. Een van de dingen waardoor vervelende mensen zich onderscheiden van niet-vervelende mensen is overlast. En overlast veroorzaakt ergernis.

Hierbij drie manieren om vervelende mensen het hoofd te bieden

1. Keihard terug slaan. 

Neem die tuthola van een Yvonne Coldeweijer. Ik had nog nooit van haar gehoord. Een tijdje geleden stond ze ineens voor de rechter: een jonge blonde vrouw met een gezichtje waarin echte snuggerheid ontbreekt. Ze bleek een roddelvlogger te zijn, iemand die op haar eigen blog roddels verspreidt over Bekende Nederlanders. Ze strooit juice uit over BN’ers als een hond, die pist wanneer hij een spoor wil achterlaten voor een teefje. Yvonne kreeg een proces aan haar broek van Samantha Steenwijk – ook al geen licht – omdat die ten onrechte had verklaard dat Samantha illegale afslankpillen gebruikt. En zoiets slikt dikke Samatha niet, echt niet.

Bij de rechter ging Yvonne ineens heel chique doen! Het ging om de vrijheid van meningsuiting! Ze was een echte journalist! Nee, hoor, overmacht, ze kon haar bronnen niet prijs geven!

100 tegen 1 dat ze helemaal geen bronnen had, alles was gewoon uit haar eigen dikke poezelige duim gezogen. Ze werd veroordeeld, maar ik vond de rechter nog tamelijk mild. Was ik de rechter geweest dan had ik Yvonne Coldeweijer een enorme douw gegeven. Duizenden euro’s boete en wc’s schoonmaken in een bejaardentehuis, om mee te beginnen. En met haar kop in haar eigen stinkende bronnen geduwd. 

Daarmee was de zaak nog niet afgelopen. Bij BNR haalden ze een grap met Yvonne uit. Ze stuurde haar de anonieme tip dat presentatrice Talitha Muusse – wie is dat nou weer? – drugs gebruikt. En zie: Yvonne tippelde erin!

Lachen natuurlijk. En nu gaat de arme schat van een Yvonne naar de Raad voor de Journalistiek om haar beklag te doen. Heb je het ooit zo zout gegeten?

Was ik de rechter geweest dan had ik Yvonne Coldeweijer een enorme douw gegeven. Duizenden euro’s boete en wc’s schoonmaken in een bejaardentehuis, om mee te beginnen

Als het aan mij ligt worden zulke roddelvloggers nog veel harder aangepakt. Een koekje van eigen deeg moet je ze geven. Wijlen Rudy Kousbroek ergerde zich bijvoorbeeld verschrikkelijk aan herrie. Hij heeft daarom eens voorgesteld een enorme mobiele versterker te bouwen, die ingezet kan worden tegen een ieder die zich schuldig maakt aan geluidsoverlast. Dit apparaat zou in staat moeten zijn om alles wat het opneemt tienvoudig versterken en terugkaatsen naar degene die het geluid veroorzaakt. Kortom, een keihard Tit for Tat is hét principe om iedereen die overlast veroorzaakt met gelijke munt terug te betalen. 

Er moet dus een blog komen waarin wordt verteld dat Yvonne Coldeweijer al jaren onvruchtbaar is, dat ze daarbij als een onecht kind door het leven gaat, dat zij verwekt is in zonde, dat ze haar vriend bedriegt en dagelijks een flinke snuif coke neemt om op te been te blijven. Alles wat ze zelf roddelt, maar dan minstens in het kwadraat. Dat zal haar leren!

2. Op zijn beloop laten. 

Iemand die erg op Yvonne Coldeweijer lijkt, is Sybren Kooistra. Hetzelfde gebrek aan snuggerheid. Ooit was hij, naar eigen zeggen, een soort campagneleider van Jesse Klaver, maar hij maakte zich al snel overal onmogelijk en kon nergens meer terecht. 

Wat gaan zulke lui doen als ze zich vervelen? Behalve uit hun neus eten, gaan ze met hun humorloze hoofden wat heen en weer twitteren. Dat deed Sybren ook. Zo kwam hij er achter dat ik een racist ben, niet zo heel erg verwonderlijk want Sybren noemt iedereen waar hij niet bij kan een racist. 

Ik dacht laat ik eens een vuurtje onder zijn voeten stoken en begon een proces wegens belediging/smaad. Mag je iemand zonder enige aanleiding, zonder enige uitleg, zo maar op Twitter een racist noemen? Ik dacht van niet. Maar ik kwam bedrogen uit. 

Iemand die erg op Yvonne Coldeweijer lijkt, is Sybren Kooistra

De dag van de zitting naderde. Sybren was er ook. Hij zag er bleek uit. Hij legde een verklaring af, waarbij hij zo’n beetje huilen moest. Ik had met mijn aanklacht zijn leven verwoest. Hij kon niet meer slapen. ’s Nachts lag hij maar te woelen. Het was allemaal mijn schuld dat daar een zielig hoopje mens zat. De rechters keken geschokt, maar slim was het wel van Sybren: in Nederland kom je een heel eind met zielig doen.  

Dat mijn klacht werd afgewezen, was al geen verrassing meer. Iedereen die ziek is, krijgt voorrang. Ik had me vergist, ik dacht wraak op een onnozele gans te moeten nemen, maar dat leidt nergens toe. Ken Kesey had gelijk toen hij zei: ‘De man die wraak neemt, graaft twee graven’. Frank Sinatra zag het beter. Die zei: ‘De beste wraak is zelf enorm succes hebben.’

3. Je terugtrekken en het aan anderen overlaten.

Nederland wordt vandaag de dag geraakt door boerenprotesten. Wegen worden geblokkeerd, strobalen in brand gestoken, de boer telt niet alleen langzaam zijn kloten, hij laat ook keihard horen dat hij het er niet mee eens is. Dat hadden wij met z’n allen niet gedacht, want door Boer zoekt Vrouw hebben wij lang in de veronderstelling verkeerd dat de Nederlandse boer een soort muurbloempje is, te verlegen en te schijterig om zijn stem te laten horen. Laat staan dat hij een vrouw het hof kan maken. Als je als boer Yvon Jaspers nodig hebt om aan seks/liefde te geraken, dan ben je pas echt een lulletjerozenwater.

Daarom dacht iedereen: die boeren die pikken het wel, die vermindering van de stikstof. Maar nee, ze pikten het niet. Ze benne daar niet gek. 

Wat kun je doen tegen een boze boer?

Ik raad iedereen af iets tegen een boze boer te ondernemen. Zo’n trekker (gemiddelde prijs: bijna een ton) houd je niet tegen. Wie wil daar onder liggen? En dat gaat gebeuren, mensen, dat is niet moeilijk te voorspellen. Blijf dus binnen, tot ook deze windhoos van mest aan uw huis voorbij is getrokken.