Spring naar de content
bron: ANP

Kamerleden zijn geschokt: aanslagen 9/11 blijken islamitisch

Omdat ik het al lang niet meer over de islam heb gehad en omdat er al genoeg wordt gelachen in Nederland, vandaag een zware en sombere preek.

Liever had ik het luchtig gehouden hoor, want er was voldoende vrolijk nieuws: Sylvie Meis is weer single, Wendy van Dijk flopt bij campingzender SBS6, Gordon gaat stoppen met snuiven en Samsom en Timmermans zijn al jaren minnaars.

Maar toen kwam die snoeiharde scoop van NRC Handelsblad: salafistische scholen leren kinderen zich af te keren van Nederland.

Nou reageren Kamerleden vrijwel dagelijks geschokt op onthullingen over kwesties die al jaren bekend zijn bij iedere Nederlander maar ditmaal waren ze zelfs verbijsterd.

De NRC-scoop samengevat: kinderen op salafistische moskeescholen krijgen te horen dat mensen met een ander geloof of levensovertuiging de doodstraf verdienen. Ook leren ze zich af te keren van de Nederlandse samenleving en de beginselen van gelijkheid en vrijheid. Op verschillende moskeescholen onderwijzen docenten dat moslimjongeren móéten vertrekken uit dit ‘ongelovige land’ om zich te vestigen in een islamitisch land (dat laatste vind ik overigens een prima en lovenswaardig initiatief).

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Kies een abonnement

‘En wanneer mogen we die aanslag dan verwachten, meneer Van Amerongen?’

Vervolgens hoorden we weer het bekende hyenagehuil van politici. VVD en ChristenUnie willen dat de inspectie kan ingrijpen bij het informele moskee-onderwijs. Maar juist broeder Segers jankte een paar jaar geleden dat de islam volledig de ruimte moest krijgen in Nederland (met alle gevolgen van dien).

Het lijkt wel alsof er niets maar dan ook niets is veranderd sinds mijn boek Brussel Eurabia uitkwam.

Ruim een decennium geleden werd ik live geïnterviewd door TV Brussel, in het journaal van zes uur. Brussel Eurabia zou pas een paar maanden later uitkomen, maar in het weekblad Knack had ik vast wat verklapt over de inhoud. Mijn boodschap tout court: in Brussel wemelde het van de salafisten en een aanslag door Brusselse moslims was een kwestie van tijd. De nieuwslezer vroeg heel guitig: en wanneer mogen we die aanslag verwachten, meneer Van Amerongen, waarop ik zo mogelijk nog geestiger antwoordde: volgende week woensdag om 4 uur.

Ik hanteerde volgens MRAX xenofobe en racistische taal.

Toen brak de pleuris uit. De antiracismebeweging MRAX (Mouvement contre le Racisme, l’Antisémitisme, et la Xénophobie) kondigde dezelfde avond nog aan juridische stappen te gaan ondernemen en eiste dat TV Brussel het interview van het internet zou halen. Ik hanteerde volgens MRAX xenofobe en racistische taal, terwijl er te weinig tegengewicht was. Bovendien schetste ik een zeer negatief beeld van de islamitische gemeenschap van Molenbeek en voorspelde ik terreuraanslagen.

Enfin, ik heb nooit meer iets gehoord van subsidiespons MRAX. Ik heb toentertijd nog wel even uitgezocht wie er allemaal in het bestuur zaten. Dat was schrikken hoor: alleen maar Afrikaanse en Marokkaanse mannen (allen van de mohammedaanse persuasie) en het clubje stond onder leiding van een roomblanke oudere Belg, die nog net geen paterskleed droeg. Geen vrouwen en geen joden dus bij MRAX.

Brussel Eurabia ging een eigen leven leiden en het zal me niks verbazen als ik ooit nog eens de Nobelprijs voor de Vrede of voor de Literatuur krijg, dat is mij om het even. Arafat kreeg hem ook en straks gaat die Zweedse kruising tussen Damien Thorn uit The Omen en Wednesday Addams er mee aan de haal, dus waarom ik niet. Ik overhandig hem dan symbolisch aan Har Mulisch want zo collegiaal ben ik.

Ik bezocht tientallen islamitische boekhandels waar open en bloot de meest vreselijke boeken werden verkocht.

Dat gedoe rond Brussel Eurabia speelde zich twaalf jaar geleden af en de goegemeente reageerde geschokt op mijn bevindingen. Maar ik vertelde niets nieuws en schreef gewoon op wat ik zag en hoorde in Brussel. Ik bezocht tientallen islamitische boekhandels waar open en bloot de meest vreselijke boeken werden verkocht. In het Arabisch, het Nederlands en het Frans, en nog tien keer zo stuitend als de propaganda waarmee de kindertjes op Nederlandse salafistenscholen om de oortjes worden gemept.

Ik werd afgeserveerd als een debiele fascist, islamofoob, racist en wat dies meer zij, terwijl ik aan de Universiteit van Amsterdam ben afgestudeerd op salafisme en jihadisme. Voor ik naar Brussel toog, kwam ik bij de Moslim Broeders in Egypte, het FIS in Algerije, Hamas in Gaza en bij de Hezbollah in Libanon over de vloer.

In Molenbeek zag ik voor mijn ogen criminele Marokkanen salafist worden. Maar dat soort geluiden werden in België onder het tapijt geveegd. Kort na 9/11 bezwoer de Belgische regering haar onderdanen dat er geen enkele dreiging bestond van terroristen. Maar ver voor ik Brussel: Eurabia scheef, was Brussel al een bolwerk van moslimextremisten. De Belgische gevangenissen zaten toen al vol met terroristen: Youssef Belhadj, betrokken bij de aanslagen in Madrid en een van de belangrijkste leiders van Al Qaida in Europa. Nizar Trabelsi, voormalig profvoetballer in de Duitse Bundesliga, beraamde aanslagen op een Belgische legerbasis, de Amerikaanse ambassade in Parijs en de Philipstoren in Brussel. Tarek Maaroufi rekruteerde Belgische moslims voor de jihad, onder wie de moordenaars van Ahmed Sjah Massoud, de leider van de Noordelijke Alliantie in Afghanistan. De twee daders waren van Tunesische afkomst en woonachtig in Brussel. Ook Noureddine el F., een van de veroordeelde leiders van de Hofstadgroep, had jarenlang een huis in Brussel.

Een legertje islamknuffelaars strijdt sinds jaar en dag voor de onvoorwaardelijke acceptatie van de salafistische islam.

Tijdens het schrijven van Brussel Eurabia kwam ik er al snel achter dat veel gematigde moslims in de stad precies weten welke geloofsgenoten gevaarlijke salafisten zijn. Het zijn elkaars buren en de sociale controle is enorm. Maar uit angst of sympathie zwijgt de gemeenschap als een graf.

In Nederland en België strijdt een legertje islamknuffelaars sinds jaar en dag voor de onvoorwaardelijke acceptatie van de salafistische islam, en dat is wat mij betreft net zo’n groot probleem als de salafistische islam. Het zijn fellowtravellers als David Van Reybrouck, Tom Lanoye, Diyab Abou Jahjah, Sunny Bergman, Francisco van Jole, Anja Meulenbelt, het politbureau van GroenLinks, een handvol useful idiots van D66, Sylvana Simons en last but not least Zwarte Piet-jagers uit de Bijlmer, die hand en hand met Hamas en Nida (Hamas Rotterdam) tegen de Internationale Jodenheid demonstreren.

Alles moet kunnen en mogen van deze salafistenknuffelaars: de shariarechtbank, clitorisectomie, de boerka, het kindhuwelijk en natuurlijk het recht op eigen salafistisch onderwijs. 

Politici reageerden van de week verbijsterd toen ze hoorden dat vermoedelijk de islam achter de aanslagen van 9/11 zat.

Mr. dr. Machteld Zee stelde in een interview met het AD: ‘Ik constateer dat invloedrijke westerse intellectuelen criticasters van de islam ontmoedigen en zodoende de fundamentalisten helpen om moslimgemeenschappen te isoleren en hen te ‘islamiseren’’.

Zee geeft hier een perfecte omschrijving van de nuttige kafir en kreeg meteen alle geitenwollensokkenfopwetenschappers en hun knokploegen over zich heen.

Hafid Bouazza zei ooit over de salafistenknuffelaars: ‘De islam is het slechtste wat Nederland is overkomen. Ik denk dat de islam gewoon vruchtbare grond heeft gevonden dankzij gewillige, onderkruiperige hoveniers.’ En de komende tijd gaan deze onderkruiperige hoveniers, en met Martijn de Koning alias Dokter Kromzwaard van de Radboud Universiteit voorop, de salafistenschooltjes weer verdedigen. En de politici? Die reageerden van de week verbijsterd toen ze hoorden dat vermoedelijk de islam achter de aanslagen van 9/11 zat.