Voetbal loopt nog steeds hopeloos achter bij hockey en rugby
Het heeft even mogen duren, maar het lijkt erop dat voetbalbonden langzaam inzien dat ze zich niet langer kunnen verstoppen achter nostalgie en behoudzucht. Komend jaar zal er in Nederland voor het eerst geëxperimenteerd worden met extra camera’s. Maar laten we niet te vroeg juichen.
Arbitrage 2.0 heeft de KNVB het nieuwe project genoemd dat het komende jaar in de Eredivisie en de Jupiler League van start gaat. Dat de naam het etiket 2.0 heeft meegekregen zo’n twaalf jaar nadat er voor het eerst over Web 2.0 werd gesproken illustreert perfect het tempo waarin met name voetbalbond FIFA bereid is het voetbal aan verandering bloot te stellen.
Klein bier
Komend jaar komen er camera’s op doellijnen die moeten registreren of een bal wel of niet de doellijn is gepasseerd en gaan een vijfde en zesde official op de achterlijn de scheidsrechter ondersteunen bij het nemen van beslissingen. Het is klein bier, maatregelen die tevens al hebben laten zien niet onverdeeld positief uit te pakken.
Je kunt je dan ook afvragen hoe 2.0 de nieuwe plannen van de KNVB daadwerkelijk zijn. Te meer daar de meest fundamentele spelregelwijziging wel over de tong gaat in Zeist, maar voorlopig wel op de lange baan wordt geschoven.
De KNVB geeft namelijk aan de mogelijkheden van een videoreferee te zullen onderzoeken de komende jaren. De videoscheids is het laatste hulpmiddel voor een scheidsrechter die echt niet meer weet welke beslissing de juiste is. Een videoscherm naast het veld die ruimte biedt nog één keer de situatie in ogenschouw te nemen. Een spelregelwijziging overigens die in het hockey en het rugby al lang en breed wordt toegepast. De KNVB wil echter nog wat langer de tijd om de technologie voor het voetbal nog verder te ontwikkelen.
Verschil tussen winst en verlies
Hoe kan het dat in een sport waar veruit het meeste geld ter wereld omgaat, het gebruik van technologische hulpmiddelen ‘nog verder ontwikkeld’ moet worden? Wat heeft het voetbal nodig dat een aantal camera’s langs het veld bij hockey en rugby niet kunnen bieden? En als het echt technische beperkingen zijn, hoe lang kan het duren en hoeveel kan het kosten om de technologie te ontwikkelen die het verschil kan maken tussen wel of niet overwinteren in de Champions League?
Logischer is de tweede verklaring die de KNVB geeft voor het uitblijven van de videoreferee: goedkeuring van voetbalbond FIFA en de International Football Associations Board (IFAB), het orgaan dat de voetbalregels bepaalt.
Een stuk leer met een veter
De IFAB, een overblijfsel uit een verre Britse voetbalhistorie noemt het z’n missie om het ‘voetbalspel te beschermen en behouden, met behoud van simpelheid als leus in weerwil van de veranderende tijden’. Niet bepaald een klimaat waarin vernieuwing en modernisering gedijen.
Het klinkt als een overblijfsel uit een tijd dat een voetbal nog een met veters bij elkaar gehouden stuk leer was en teams nog met een linksbuiten én een linksbinnen speelden. Dat de plannen voor het gebruik van videobeelden bij moeilijke beslissingen wederom in de ijskast worden gezet, laat zien dat we van Sepp Blatter, Michel Platini en de IFAB voorlopig geen grote veranderingen hoeven te verwachten. Arbitrage 2.0 is voorlopig nog heel erg 1.1.
