Echt gebeurd is geen excuus. Dat geldt ook voor Mooi doodliggen
In Mooi doodliggen zet Russische onderzoeksjournalist Grigori Moerasjko een aanslag op zijn eigen leven in scène. Dit wordt niet aannemelijk gemaakt, ook al is het geïnspireerd op een waargebeurd verhaal. Maar A.F.Th. van der Heijden brengt een en ander wel beeldend en eloquent onder woorden.
In het voorjaar van 2016 maakte schrijver A.F.Th. van der Heijden bekend te werken aan een grote roman over de aanslag op vlucht MH17. Het boek zou MX17 gaan heten en in het najaar van datzelfde jaar bij uitgeverij De Bezige Bij uitkomen.
Dat liep even anders, zoals de ambitieuze plannen van Van der Heijden in het verleden wel vaker zijn omgegooid. Hij vertrok met slaande deuren bij de Bij, en de publicatie van zijn roman schoof voor onbepaalde tijd op. Wel stond in de zomer van 2016 alvast het zestigdelig feuilleton President Tsaar op Obama Beach in de krant, over, jawel, de MH17-ramp.
Intussen heeft Van der Heijden onderdak gevonden bij uitgeverij Querido, de uitgever die hij ooit met diezelfde slaande deuren verliet voor De Bezige Bij. Hier publiceert hij nu als comeback-roman Mooi doodliggen, over, inderdaad, de MH17-ramp. Niet dat daarmee MX17 van de baan is, want achterin staat die roman gewoon nog in het lijstje ‘Overig werk in voorbereiding’.
Voor een volger van Van der Heijden is het fascinerend om te zien hoe zijn oeuvre onder je ogen van vorm verandert, als een levend organisme dat muteert, zich afsplitst, onderdelen afstoot en andere opslorpt. Maar er kleven ook nadelen aan deze veranderlijkheid, zoveel wordt duidelijk na lezing van Mooi doodliggen.
In President Tsaar volgden we Natan Haandrikman, een fotograaf die zijn beide ouders verloor bij de aanslag op vlucht MX17 van Malaysian Air. Navrant, gezien het feit dat deze Natan gemodelleerd was naar Tonio van der Heijden, de verongelukte zoon van Adri en Mirjam van der Heijden-Rotenstreich. Zo liet de schrijver zijn zoon rouwen over zijn omgekomen ouders, een typisch Van der Heijdens spiegelspel.
In Mooi doodliggen verlegt hij het perspectief naar Grigori Moerasjko, een Russische onderzoeksjournalist. Deze Moerasjko is dan weer geënt op Arkadi Babtsjenko, de journalist die eerder dit jaar zijn eigen moordaanslag in scène zette. Want dat is precies waar het in deze roman ook om draait. Moerasjko heeft veel vijanden in het Kremlin door zijn diepgravende onderzoek naar de aanslag op MX17 en ziet zich genoodzaakt een quasi-aanslag op zijn leven te ensceneren.
Het hele artikel leest u op Blendle.
Bent u geïnteresseerd in meer artikelen van HP/De Tijd? Lees ze hier in onze gloednieuwe app.
