De onbegrijpelijke en onstuitbare opkomst van de roze flamingovloot
Wekelijks neemt Alexandra Besuijen op deze website de wereld voor mode en trends kritisch onder de loep. Deze week bespreekt ze de nieuwe designersamenwerking van H&M en een nieuwe hype op Instagram.
Roze fallus
Een jaar geleden signaleerde ik hier de flamingotrend en dat was niet ten onrechte, want de ‘langbenige roze functionaris’ was inderdaad overal te zien: glazen, servetjes, T-shirts, kerstlampjes en -ballen, place-mats, wandborden, pyjama’s, jurkjes, oorbellen… Flamingo galore! Kitsch met een knipoog is fijn, want té veel goede smaak is ook weer niet goed.
Inmiddels ben ik er wel weer een beetje op uitgekeken, maar dat zijn vele jonge juffrouwen absoluut niet met mij eens! Wat hen betreft is de flamingo, meer in het bijzonder de grote opblaaszwembandflamingo, nog steeds hét hippe attribuutje bij strand- zwembad- of bikinifoto. Onder de hashtag #flamingofloat vinden we maar liefst ruim 36.000 (!) egotripjes met dat rare roze ding.
Ik ga dat niet proberen te duiden – dat deed Loes Reijmer al afgelopen zaterdag in de Volkskrant. Eén ding vraag ik met toch wel af: is dat ding nou zo in trek – pun intended – omdat ze op zogenaamd onschuldige wijze allemaal een allejezusgroot knalroze fallussymbool tussen de afgetrainde dijtjes klemmen? Of is dat gewoon míjn dirty mind? Waar is Freud als je hem nodig hebt?
Anyway, er mag nou wel weer eens iets anders komen. De flamingomoeheid begint in te treden. Verzin eens wat nieuws, Tompoes! (Een opblaasbare tompouce bestaat overigens ook. Bij de Hema, where else?)
H&ERDEM
Altijd weer een leuk moment: de bekendmaking van de jaarlijkse designersamenwerking van H&M. Dit jaar viel de eer te beurt aan ERDEM, het label van de half Turkse, half Engelse ontwerper Erdem Moralioglu. Misschien niet een naam die bij iederéén meteen bekend klinkt, maar rode-loperlopers als Scarlett Johansson, Keira Knightley en Sienna Miller zijn gek op zijn vrouwelijke, golvende bloemenjurken en ook prinses Kate draagt regelmatig iets van hem.
Persoonlijk vind ik dat laatste niet echt een aanbeveling – want een beetje tuthola –, maar daar schijn ik vrij alleen in te staan. Soît.
De collectie zelf is nog zeer geheim en alhoewel ik reuze benieuwd ben, ga ik niet voor de winkeldeur liggen als hij in de rekken hangt. Waarom zou je je in die hysterische hel wagen, als alles een paar uur later toch op Markplaats of United Wardrobe staat? Natuurlijk vaak voor het dubbele of meer, maar dan kan je juist goed de afweging maken of je het kledingstuk écht wil hebben, of alleen maar vanwege de naam. Dat heeft me een hoop geld bespaard….?
Vast staat wel dat het zeer zal verschillen van de felgekleurde, punky collectie van Kenzo vorig jaar. Eén tipje van de sluier wilde Moralioglu wel oplichten: één van zijn inspiratiebronnen was de videoclip Being Boring van de Pet Shop Boys waarin leuke jongelui leuke feestdansjes doen in een leuk landhuis.
De tekst gaat hieronder verder.
Onvoorstelbaar saai jaren negentig nummer trouwens – over boring gesproken – maar je krijgt wel een beetje een idee. Regisseur Baz Luhrmann gaat de collectievideo maken, waarin ongetwijfeld veel in slow motion wapperende gewaden. Op 2 november in de winkels.
Kimonokat
Míjn poes zou het niet pikken als ik hem een kimonootje zou aantrekken – sterker nog, ik denk dat ik meteen 112 kan bellen – maar Japanse katten zijn blijkbaar docieler en laten zich dat getut wel aanleunen. Op Instagram is #catsinkimonos inmiddels een hippe en kleine hype en het ziet er ook allerschattigst uit, die stoïcijnse snuitjes boven zo’n kleurig kimonootje.
De rage is zo groot dat Amazon ze inmiddels verkoopt (de kimono’s, niet de poezen). Beter trek je zo’n beestje geen kleren aan natuurlijk, maar in andere landen eten ze poes en dat is veel erger.
