bron: anp

Een boeiende plek

Op het Amsterdams Centraal Station is het elke dag een komen en gaan van hoeren, junks, dealers en dieven. Gelukkig zijn er de mensen van Securicor. Als ze onraad ruiken, stoppen ze om iets belangrijks tegen de portofoon te zeggen. Een reportage over de 'doelgroepers' in Spoorstad.

Gepubliceerd op: 15/11 | 2002 Geplaatst in de volgende categorieën:

• archief

door Marcel van Roosmalen

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Vandaag is de ergste storm in jaren. Een deel van het dak van het Amsterdamse Centraal Station is naar beneden gevallen, perrons zijn afgezet met rood-wit lint, omroepers zeggen dat er helemaal geen treinen meer rijden en reizigers klonteren samen in de hal. Het valt kortom niet mee om de moed erin te houden. En de mensen die wegens omstandigheden op het station bivakkeren, hebben ook nog eens last van de vaste bewoners. Dat komt: in Amsterdam CS worden drugsgebruikers, dealers, zwervers en gekken gedoogd. Nu zijn het er nog meer dan normaal. Een mevrouw met een fluorescerend geel hesje waarop 'NS' staat, vertelt hoe dat komt. "Vandaag is een rotsituatie," zegt ze. "Dan tolereer je meer." En dus heeft een verwarde man in de To Go, een snelle versie van Albert Heijn, vrij spel. Hij zwaait met een denkbeeldig geweer en schiet op klanten met blauwe mand-jes. "Tatatatata," zegt hij tegen een mevrouw. Daarna gaat hij wijdbeens voor een man met een pak melk staan. "Pengpeng. Jij bent dood. Dood. Dood." De man kijkt naar de melk in zijn mandje en speelt het spel niet mee. Dat is jammer, want nu moet de schutter wel door gaan. De meisjes van de kassa werken gewoon door. Ze denken er niet aan om de hulp in te roepen van de beveiligers van Securicor, de particuliere bewakingsdienst die patrouilleert op Amsterdam CS. Dat geeft maar gedoe. Zoals iedere werknemer van een particulier beveiligingsbedrijf beschikken de jongens van Securicor slechts over burgerbevoegdheden. Als ze een misdrijf zien, mogen ze iemand staande houden, maar daar blijft het dan ook bij. Dat schiet niet op als je te maken hebt met een gek met een denkbeeldig pistool. "Gekken luisteren niet naar Securicor," zegt het meisje van de kassa. "Dan heb je nog meer heisa in je shop." 

Amsterdam CS heeft een reputatie van vies, vuil en smerig. Iedere dag is het er een komen en gaan van hoeren, zwervers, junks, dealers, dieven en een kwart miljoen gewone reizigers. Dat is al jaren zo. Vanaf begin jaren zeventig schrijven de kranten over wantoestanden en beloven NS, politie en gemeente maatregelen. Maar geen ambtelijke nota, samenscholingsverbod of extra ‘blauw' lijkt opgewassen tegen de voortdurende overlast. De toestand is zo erg dat de Duitse zusterorganisatie van de ANWB, de ADAC, Amsterdam CS beoordeelde als het op een na slechtste station van Europa. Alleen in Lille is het erger. De vrouwelijke tester, die het station in december 2001 bezocht, voelde zich er zo weinig op haar gemak dat ze in het juryrapport vermeldde dat het onaangename gevoel zelfs niet verdween door de aanwezigheid van veiligheidsmensen'.