1. The Complete Jack Johnson Sessions (10) – Miles Davis (Sony)

2. The Complete Verve Concert Band Sessions (-) – Gerry Mulligan (Verve/Mosaic)

3. Deelder draait door (7) – Jules Deelder (Sonic Scenery)

4. Big Band Live! (-) – Dave Holland (ECM)

5. Live at the Blue Note (2) – Michel Camilo (Telarc)

6. Complete Prestige and Pablo Recordings (-) – Modern Jazz Quintet (OJC)

7. Glamoured (1) – Cassandra Wilson (Blue Note)

8. Blue Note Trip. Sunset, Sunrise (re) – DJ Maestro (Blue Note)

9. Bossas and Ballads (8) – Stan Getz (Verve)

10. Salt (4) – Lizz Wright (Verve)

* Ooit konden weinigen vermoeden dat Charlie Parker een van de invloedrijkste jazzmusici aller tijden zou worden. Toch zou hij geschiedenis maken door de standaardjazz aan flarden te blazen. Deze revolutie, de gouden jaren van Bird, staan op Charlie Parker. The Complete Verve Master Takes (Verve 4400655972) – een fraai aluminium kistje met drie cd’s waarop alle masters staan die Bird tussen eind ’47 en eind ’54 voor Granz’ platenlabels opnam. Het is een schatkamer voor de fanaat, al heeft die natuurlijk alles al op lp. En dat is ook het pijnpunt bij dit soort compilaties: Parker speelt vier uur lang de sterren van de hemel, en de legendarische opnamen met de strijkers klinken fantastisch. Maar in feite vallen we als een blok voor een mooi verpakte herinnering.

* Ze is ruim zeventig, maar nog lang niet moe. Abbey Lincoln, een van de grote jazzvocalistes van de vooroorlogse generatie, maakt nog even enthousiast albums. Op It’s me (Verve/Gitanes 0381712) weet ze vooral te ontroeren. Goed, het loopt niet meer zo soepel en ze laat de echt hoge noten aan haar begeleiders over. Maar dat geeft niet. Haar donkere, dramatische zangstem – voor latere zangeressen een voorbeeld – komt altijd over. Easy Does It – La Lincoln neemt de tijd. Ze legt veel gevoel in haar teksten en weet een stukgezongen standard als Skylark nog een eigen kleur te geven.

* Het is octet Bite the Gnatze weer gelukt om in een onvoorspelbare muzikale trip de regels aan hun laars te lappen. In hun kakofonische verzameling stukken, die bijna allemaal gecomponeerd zijn door gitaristbanjospeler Paul Pallesen, zijn veel invloeden te horen, met name folk en country. Maar ook andere registers maken Wilde dans in een afgelegen berghut (TT 559020) tot een originele, speelse plaat . Het gaat van freejazz naar zigeunerklanken, van marsmuziek naar melodische vormen waarin viool of sax domineren. Te duiden valt deze avontuurlijke smeltkroes met filmische elementen nauwelijks. Leuk en intrigerend is-ie met maffe titels als Zinder Zoom en zonder end of Akkersnacker zeker wel.