Abdolah: “Als ik hem zie aankomen, loop ik weg.” Kees Fens reageerde drie dagen later, eveneens in de Volkskrant, gebeten: “Kader Abdolah heeft Campert vermoord.” 

Meneer Abdolah, graag uw reactie. 

“Ik vond het… buitengewoon. Ik dacht dat Fens alleen over oude, antieke dingen schreef. Over musea en zo. Het woord ‘moord’ gaat te ver. Dat past niet. Niet ik, maar de Postbank heeft Campert vermoord. Ik heb slechts een lieve maar harde column geschreven voor een gewaardeerde dichter. Fens wilde dus ook een steentje werpen. Dat mag. Hij is mijn meester.” 

Hij is uw meester? 

“Ja. Fens schrijft prachtige dingen. Ik mag soms een klapje van hem krijgen. Geen probleem.” 

U zegt: de Postbank heeft Campert vermoord… 

“Nogmaals, het woord ‘moord’ heb ik in mijn column niet gebruikt. Ik schreef dat ik Camperts boeken in een doos heb gedaan met een briefje erop: ‘Kies maar uit!’ Mijn dochter heeft er inmiddels twee meegenomen. Ik las Campert graag, maar dat kan niet meer. De Postbank staat tussen ons in.” 

Campert koos er zelf voor om aan die Postbank-reclame mee te doen. Hij heeft dus, om in Fens’ beeldspraak te blijven, zelfmoord gepleegd. 

“Ha ha, ja, dat is een veel betere conclusie dan die van Kees Fens.”