Het hoeragevoel van Happinez
Recessie of niet, de grootste glossy van het land blijft stug doorgroeien. “We zijn niet voor doorgewinterde spiri’s; eerder voor mensen die nog weinig weten over spiritualiteit.”
Als hoofdredacteur Ruud Hollander een foto van hemzelf met de dalai lama wil laten zien, krijgt hij zijn computer niet aan de praat. Hij telefoneert met de systeembeheerder. “Hoi Stefan, mijn wachtwoord doet het niet meer. (–) Nee, mijn wachtwoord wás ‘happy’. Nu is het ‘mindstyle’, met een kleine letter.”
Alles ademt happy op de redactie in een oud pandje in Naarden-Vesting. Als de verslaggever en fotograaf richting Hollanders ruime werkkamer wandelen, draaien de blije gezichten zich naar ons toe. Stralend zweeft een assistente naar binnen met een pot kruidenthee. Verdomd, deze bladenmakers gaan écht met plezier naar hun werk. Hier geen sfeerverziekers, geen kantjes-eraf-lopers, geen gefrustreerde chefjes die zich afreageren op ondergeschikten. Nee, gewoon mensen die elke dag fluitend naar de zaak gaan. Zoals tevreden werknemers uit de jaren vijftig in Amerikaanse films worden neergezet, maar dan met een zweempje wierook.
’Happy’ snappen we, maar wat is ‘mindstyle’ – de ondertitel van Happinez, het blad waar Hollander nu een half jaar de leiding heeft? De term staat voor een mix van lifestyle en zingeving. Want dat wil Happinez: diepgang bieden en er ook goed uitzien. Zingeving in een glimmend jasje. Het blad floreert, ook in tijden van crisis. Onlangs werden de nieuwe kwartaalcijfers van de Nederlandse tijdschriften bekendgemaakt en de oplage van Happinez stijgt – tegen alle trends in – weer: van 167.000 naar 182.000. Volgens uitgeefster Karen Ekker liggen de cijfers zelfs boven de 200.000 omdat ze oude nummers (“wij spreken liever van vorige nummers”) voor een prikje als pakketten aanbiedt en uitdeelt op beurzen en evenementen waar de potentiële lezers komen.
Lees het hele artikel in de HP/De Tijd van deze week.
