Het geval-Van Dam

Het lijkt er op dat het kabinet steeds meer neigt naar een continuering van de inzet in Afghanistan. Niet in het minst omdat de druk van de Amerikanen toeneemt. Premier Jan Peter Balkenende kreeg vorige week een telefoontje van vice-president Joe Biden, en Secretary of State Hillary Clinton blies tijdens de NAVO-top in Brussel de loftrompet over de Nederlandse inzet. PvdA-Kamerlid Martijn van Dam blijft echter zijn poot stijf houden: “We gaan weg uit Uruzgan.” Dat harde standpunt van de PvdA doet de partij geen goed. Volgens een peiling van Maurice de Hond dit weekeinde (2 zetels eraf, PvdA komt uit op 15) draaien kiezers de sociaal-democraten de rug toe omdat zij denken dat het kabinet, dus óók de PvdA, uiteindelijk toch zal besluiten langer in Afghanistan te blijven. Van Dams gezichtsverlies zal dan desondanks beperkt blijven. Dat heeft namelijk te maken met de semantics van zijn opstelling. Van Dam heeft het voortdurend over een vertrek uit Uruzgan; Afghanistan heeft hij nooit in de mond genomen. Conclusie na een rondgang van HP/De Tijd langs verschillende Kamerleden: het is volstrekt onduidelijk wat Van Dam nou wel of niet zegt. Of, zoals SP-Kamerlid Harry van Bommel het verwoordt: “Hij speelt hoog spel. Van Dam wekt de indruk helemaal weg te willen uit Afghanistan. Dat is ook wat zijn achterban wil. Maar hij laat politiek ruimte open om met een kleinere missie in een ander deel van Afghanistan te blijven.” Blijft de vraag wanneer het kabinet een besluit zal nemen, want vóór 1 maart moet er duidelijkheid zijn. Premier Balkenende is komende twee ministerraden afwezig wegens bezigheden buitenshuis, en dan is het alweer kerstreces. Dat betekent dit jaar dus geen besluit, tenzij er een extra ministerraad wordt ingelast. U begrijpt, het kunnen zomaar nog héél spannende feestdagen worden.