De Ajax-pyjama
‘Dost slaapt in Ajax-pyjama,’ kopte De Telegraaf onlangs. Maar na lezing van het hele bericht bleek dat een stuk genuanceerder te liggen. Bas Dost schijnt als kind in een Ajax-pyjama te hebben geslapen. Als kind! Er had dus net zo goed ‘Dost zuigt aan borst moeder’ boven dat stuk kunnen staan. Even misleidend.Bas Dost, tussen haakjes, is een voetballer van Heerenveen die dolgraag naar Ajax wil. Of misschien speelt hij nu al in Amsterdam. Tussen het ter perse gaan van mijn schrijfsels en het moment dat dit blad de schappen van de betere boekhandel raakt, zit anderhalve dag. Dat kan voldoende zijn om een actueel stukje volkomen achterhaald te laten zijn. Vorige week maakte ik een, in alle bescheidenheid, niet al te beroerde opmerking over Leo Beenhakker die Feyenoord, zo voorspelde ik, zou verlaten zodra Fritz Korbach zich daar als hoofdtrainer zou melden. Een uurtje nadat die tekst geredigeerd en wel naar de drukker was gegaan, besloten Feyenoord en Don Leo met onmiddellijke ingang uit elkaar te gaan. Internet-journalisten met een aangeleerde afkeer van de zogeheten ‘dode-bomenmedia’ smullen ervan als zoiets gebeurt.
Maar goed, Bas Dost en zijn Ajax-pyjama. Gelukkig kroop hij in zo’n ding onder de dekens toen hij nog Basje Dost was, want een volwassen vent in een Ajax-pyjama is natuurlijk geen porem. Ooit heeft Eddy Poelmann zijn Studio Sport-collega Jack van Gelder verweten in een Ajax-pyjama te slapen. Dat was om twee redenen niet zo scherp gezien van Eddy. Ten eerste is Jack geen Ajacied, maar een vurig aanhanger van de hoofdstedelijke semi-amateurvereniging AFC. Ten tweede zijn er geen Ajax-pyjama’s in Jacks maat. Tussen de twee verslaggevers is het naar verluidt nooit meer goedgekomen. De pyjama als splijtzwam.
Heel, heel lang geleden figureerde Rinus Israel in een reclame voor Feyenoord-pyjama’s. Dat was een verschrikkelijk gezicht. IJzeren Rinus, de spijkerharde verdediger die tegenstanders meedogenloos de tweede ring van De Kuip in schopte, poserend in een pyjama met de clubkleuren. Uit de flanellen pijpen staken twee blote voeten. Hij had ook zijn bril op, kan ik me herinneren, terwijl wetenschappers er nog lang niet achter zijn of je daarmee nou echt zoveel duidelijker droomt. Ik hoop natuurlijk dat Rinus aan die publieke vernedering een fortuin heeft overgehouden, maar gezien het feit dat hij jaren later nog moest sappelen bij PEC Zwolle, lijkt me dat niet waarschijnlijk. Dat is vermoedelijk ook de reden dat ik me Johan Cruijff niet voor de geest kan halen in een advertentie voor Ajax-pyjama’s.
Van alle verkrijgbare voetbalsouvenirs is de pyjama met voorsprong het meest lullige item, op de voet gevolgd door pantoffels met het clubembleem. Ik heb Benfica-wijn gedronken, Celtic-chips gevreten en me met West Ham United-zeep gewassen, maar nooit, echt nooit zal iemand me ooit in een Ajax-pyjama zien – ook niet met het licht aan. En niet alleen omdat het een onflatteus kledingstuk is. Nee, de Ajax-pyjama symboliseert ook iets. Door in zo’n ding te bedde te gaan, geeft iemand aan dat hij ervan droomt om ooit nog eens bij de rood-witten in de spits te staan. En dat is prima als je acht jaar oud bent, maar een beetje zielig op je negenenveertigste.
(Nu ik er goed over nadenk… Het zou me eerlijk gezegd helemaal niets verbazen als blijkt dat Luis Suárez de afgelopen maanden in een Liverpool-pyjama heeft geslapen. Zou een wakkere Telegraaf-journalist dat misschien even voor ons kunnen uitzoeken?)
