‘Stop de bouw van moskeeën!’
Schrijver Hafid Bouazza (1970) bundelde zijn beste essays in ‘Heidense vreugde’. Behalve bespiegelingen over zeer uiteenlopende onderwerpen als Nabokov, Wagner en Pinokkio bevat het felle opstellen over de islam. ‘Pechtold en Cohen laten zich om de tuin leiden.’
Meneer Bouazza, hoe gaat het met u?
“Klopt mijn vermoeden dat je dit vraagt omdat ik een reputatie heb waar het de consumptie van bepaalde stimulantia betreft?”
Inderdaad.
“Haha, zie je wel. Nou, het gaat prima met me. Dank voor je belangstelling.”
Mooi, laten we het dan over uw boek hebben. In het voorwoord schrijft u dat u zich al jaren ergert aan eindredacteuren van kranten die uw stukken mishandelen.
“Nou, mishandelen – het is in elk geval zo dat ik mijn essays nu eens gepubliceerd wilde zien in een vorm die honderd procent de mijne is. Van sommige had ik de originelen niet meer. Die heb ik dus uit mijn hoofd aangevuld. En verbeterd, dat ook.”
Voorlopig bent u nog niet klaar met essays schrijven, want u bent net benoemd tot columnist van NRC Handelsblad.
“Ja. Eerst zou ik de plek van Afshin Ellian innemen, op zaterdag. Uiteindelijk werd het vrijdag.”
Ellian moest stoppen van de NRC, maar de krant wilde toch graag een islamcriticus in de kolommen?
“Nou, ik mag zelf mijn onderwerp kiezen, hoor. Maar het is waar, de islam kan niet vaak genoeg met pikhouwelen en bulldozers te lijf worden gegaan.”
Dan is men bij u aan het juiste adres, hè?
“Reken maar!”
Eerst even de actualiteit. Moammar Kadhafi lijkt voorlopig nog niet weg, maar Hosni Mubarak is dat wel. Wat gaat er nu in Egypte gebeuren, denkt u?
“Er zal weinig veranderen, want het leger zal de macht nooit afstaan. Ik verwacht een lange periode van onrust. Democratie is namelijk niet alleen een politiek systeem, het is ook een state of mind. Ik betwijfel of landen die zo lang geen meerpartijenstelsel hebben gekend dat binnen een paar maanden kunnen leren. En wie moet de verkiezingen in goede banen leiden? Het leger.”
Stel dat de bevolking de Moslimbroederschap in het zadel hijst, hoe erg is dat dan?
“Idealiter komt er een coalitie van Moslimbroeders, Kopten, vrouwen, enzovoorts, maar dat zal natuurlijk niet gebeuren. De Moslimbroeders willen de meerderheid, en trouwens: denk je werkelijk dat er in Egypte een grondwet zal komen die niet gebaseerd is op de sharia? Wie probeert een seculiere partij op te richten, zal worden gelyncht door dezelfde demonstranten die op het Tahrirplein zo dapper tegen Mubarak in opstand kwamen. Want geloof staat in moslimlanden gelijk aan moraal – zonder geloof héb je geen moraal.”
In Algerije stevenden de fundamentalisten van het FIS in 1991 af op een verkiezingsoverwinning. Het leger gelastte vervolgens de tweede ronde van de verkiezingen af.
“Een slecht idee, want er volgde een burgeroorlog waarin honderdduizend mensen de keel werd afgesneden in naam van de islam. Als het FIS aan de macht was gekomen, was de bevolking op enig moment wel in opstand gekomen, vermoed ik. Zo zal dat ook in Egypte gaan als de Moslimbroeders het te bont maken. De burgers weten nu immers dat ze dingen kunnen veranderen. Kijk, uiteindelijk is de economie de basis. De kinderen moeten genoeg te eten hebben en naar school kunnen. Heel basaal eigenlijk. De Moslimbroeders springen als altijd in dat gat.”
Laten we eens kijken naar Nederland. Als we Frits Bolkestein voor het gemak even vergeten en het essay ‘Het multiculturele drama’ van Paul Scheffer uit januari 2000 als startpunt markeren, zijn we inmiddels elf jaar bezig met discussiëren over de multiculturele samenleving en de islam. Waar staan we nu?
“We zijn geen stap verder gekomen. Discussiëren blijkt belangrijker dan werkelijke verandering. Maar ja, mensen zijn nu eenmaal bang voor werkelijke veran-dering.”
Noem eens een voorbeeld?
“Vorige week las ik dat een Marokkaan via social media de Amsterdamse Hema kapot wil maken, en wel omdat de Hema begrip heeft getoond voor – haha – een vestiging in België die het uitzendcontract van een caissière niet wilde verlengen. Ze was opeens een hoofddoek gaan dragen. Klanten namen daar aanstoot aan. Volkomen begrijpelijk dat een bedrijf naar zijn klanten luistert en bepaalde regels hanteert, zoals: géén religieuze kleding bij de Hema.”
De Hema heeft inmiddels besloten de caissière wel in dienst te houden, maar niet meer achter de kassa te zetten.
“Is men toch weer gezwicht voor druk vanuit islamitische hoek. Zoals altijd. Maar ja, we hebben natuurlijk ook een religieuze overheid. Balkenende, Donner, Verhagen, Marcouch, Fatima Elatik; religie is helaas nog steeds de drijvende kracht achter de politiek.”
Welke rol speelt de islam hierin?
“Er is geprobeerd van de islam de vijfde zuil te maken, maar de islam laat zich niet in een zuil vangen. De essentie van de islam is het polemische, het afzetten tegen joden, christenen en ongelovigen. Goed, élke godsdienst voelt zich verheven boven de andere, maar de islam heeft dat veel sterker en is veel agressiever.”
In uw boek maakt u zich kwaad over de plannen van moslims voor een islamitisch centrum vlak bij Ground Zero.
“Ik vind het zo ontzettend gevoelloos en tekenend voor de islam om daar, op díe plek, een dergelijk centrum neer te zetten en dat dan te verkopen als handreiking. Een wérkelijke handreiking zou zijn: we doen het níet. Want waarom zou je als moslim je medeleven alleen kunnen betuigen door een gebouw neer te zetten waar niet-moslims – ziehier de zogenaamde handreiking – dan ‘óók in mogen’? Het is van zo’n brutaliteit, zo’n gevoelloosheid! Maar veel niet-moslims hebben totaal niet door dat het puur triomfalisme is. De minaretten van dat centrum zijn niets minder dan opgestoken middelvingers. Daarom juichte ik dat Zwitserse minarettenreferendum van eind 2009 ook toe. Zouden we hier ook moeten doen. De Zwitsers zeiden: we zijn niet tegen de bouw van nieuwe moskeeën, maar geen minaretten alstublieft, want we willen graag dat de omgeving er een beetje vertrouwd uit blijft zien. Riepen mensen als Yusuf al-Qaradawi (ideoloog van de Moslimbroederschap – BG) verontwaardigd: hoe zit het met de godsdienstvrijheid? De grootst denkbare gotspe! De godsdienstvrijheid wordt totaal niet beperkt, het gaat alleen om die minaretten. Als het geen triomfalisme was geweest, hadden de moslims gezegd: geen probleem, we hebben al minaretten genoeg. Dát zou ik een teken van een handreiking noemen.”
Uit politiek correcte hoek is de Zwitsers racisme verweten.
“Zwitserland is geen racistisch land en Europa geen racistisch continent. Het heeft wel racistische partijen, maar die hebben maar een aanhang van nulkommanulzoveel procent. Daarom erger ik me mateloos als ik lees over zogenaamd racisme en – een term die de laatste tijd ook weer vaak opduikt – neokolonialisme. Echt, Europa is een bijzonder beschaafd en cultureel hoogstaand continent. Er wordt vaak geroepen dat de mensen die kritiek hebben op en bang zijn voor de islam onwetend zijn. Onzin, ze zijn niet onwetend, ze horen en zien dingen. Nine eleven, de moord op Theo van Gogh, de cartoonrellen, agressie tegen homo’s en vrouwen, het feit dat Hans Teeuwen geen grappen over de islam durft te maken: de islam is hoe hij zich manifesteert. Ken je The Devil’s Dictionary? Wat mij betreft komt daarin te staan: de islam is agressie op zoek naar een oorzaak.”
Hebben mensen als Alexander Pechtold en Job Cohen, die zo vaak en graag voor de islam en zijn belijders in de bres springen, onvoldoende in de gaten wat de islam precies is?
“Ze hebben geen idéé! Ze roepen tegen moslims: jullie zijn precies als wij. Daarmee ontzeggen ze die moslims precies dat wat ze nodig hebben voor hun identiteit, namelijk dat ze juist ánders zijn. De Pechtolds en Cohens laten zich door de moslims om de tuin leiden. Mensen die beweren dat het wel los zal lopen met de islam omdat het met de katholieken ook zo is gegaan, beseffen niet hoe diepgeworteld de islam is in mensen en welke consequenties dat heeft. Neem vrouwenrechten. Die zullen de vrouwen nooit krijgen. In de Koran staat immers dat mannen hoger zijn dan vrouwen, punt uit. Er staat ook dat gelovigen ver verheven zijn boven ongelovigen. Daarom denken jonge Marokkanen bijvoorbeeld het volste recht te hebben om Nederlandse vrouwen voor hoer uit te schelden. En wee je gebeente als je hún zus voor hoer uitscheldt.”
De politie doet er niets aan, dus kun je, als je het zat bent, alleen maar verhuizen naar een betere buurt?
“Daarmee is het sociale probleem niet opgelost.”
Nee, maar je eigen probleem is wel opgelost. Ook de getreiterde homo’s in de Utrechtse wijk Leidsche Rijn hadden uiteindelijk geen andere keuze dan te verhuizen.
“Nu je het zegt, dat klopt. Je ziet, de islam heeft de zwakke plekken in het systeem gevonden.”
Maar is het wel de islam, of zijn het gewoon rotjochies met een teveel aan testosteron?
“Dat is met elkaar verstrengeld.”
Iemand als GroenLinks-Kamerlid Tofik Dibi zou zeggen: u generaliseert.
“Ach, Tofik Dibi moet eens uit de kast komen, maar hij durft niet. Hij is hét voorbeeld van hoe de islam tot in je haarvaten kan zijn geworteld, door nóóit de islam zelf af te vallen. Waarom zou ik als ik het over moslims heb van iedereen naam en adres moeten geven, maar mag ik wel praten over ‘de Nederlanders’ en ‘de christenen’? Flikker op. Natuurlijk generaliseer ik, maar ik generaliseer niet met betrekking tot de islam zelf. Die is wat hij is. Voor ongelovigen is het moeilijk om je voor te stellen hoe vanaf je geboorte alles op de islam is gericht. Het is een totalitair systeem.”
Maar dan nog: wat doe je eraan? We hebben hier nu eenmaal vrijheid van godsdienst.
“We moeten sowieso stoppen met het subsidiëren van welke islamitische uiting dan ook. De moslims organiseren en betalen die iftar-maaltijdfeestjes zelf maar. Je zult zien: zodra er niks meer te halen valt, is het over. Wat mij betreft stoppen we ook met de bouw van moskeeën. We hebben hier al genoeg visuele islamitische aanwezigheid en er is gebedsruimte zat. Bovendien is het dus allemaal triomfalisme.”
Geert Wilders heeft dus gewoon gelijk met zijn cynische kijk op de islam?
“Jazeker, en zijn stem is heel belangrijk. Ik kan alleen niets met zijn oplossingen. De Koran verbieden, een kopvoddentaks: daar kan ik nooit achter staan.”
Hoe ziet u de toekomst van moslimvrouwen?
“Daar ben ik heel pessimistisch over. Ze laten zich onderdrukken en dat zal, vrees ik, nooit veranderen. Je hebt vrouwen nodig die zeggen: we kunnen zélf de Koran wel lezen en interpreteren. Maar hoeveel mannen zullen dat accepteren, denk je? En juist in Europa, waar spot en afvalligheid vanzelfsprekend zijn, zijn vrijgevochten moslima’s allemaal bezig met het rechtvaardigen van de islam. Ze zullen nooit zeggen: op dit punt deugt de islam van geen kant. Nee, ze rechtvaardigen en plaatsen alles in een zogenaamde ‘historische context’. Maar Mohammed is een mythe, de Koran een samenraapsel van verschillende teksten. Het durven afwijzen van iets wat totale onzin is, dáár gaat het om. Alleen als er een dozijn Ayaan Hirsi Ali’s opstaat, is er hoop.”
Waarom zijn die er zo weinig?
“Omdat er ontzettend veel kracht en zelfopoffering voor nodig is. De moslimvrouwen zijn hier enorm verwend. In materiële zin hebben ze toch alles? Je kunt twee dingen doen: de tralies van je kooi ombuigen zodat je af en toe kunt uitvliegen en altijd kunt terugkeren naar je warme nest, of je kooi en daarmee je hele nest wegbreken. Dat laatste is ontzettend beangstigend. De fysieke angst komt daar dan nog eens bij.”
Kunnen ‘wij’ iets voor ze doen?
“Ik kan niet meer doen dan hen met woorden steunen. De politiek kan onvoorwaardelijk achter hen gaan staan. Dat is met Hirsi Ali niet gebeurd, dus zit ze nu in de VS. En waar gíng het over: haar achternaam klopte niet! Volgens mij geldt dat voor minstens vijftig procent van alle vluchtelingen. Nee, de politici wilden toch hun handen niet aan Ayaan branden. Ze bleek namelijk toch geen gemaakte allochtoon. Geen nobele wilde, zoals Tofik Dibi.”
Hafid Bouazza: ‘Heidense vreugde’. Prometheus, €19,95. Ook verkrijgbaar via www.ako.nl.
