Zin en onzin
Een weekblad als HP/De Tijd maken voelt een beetje als blindschaken tegen een grootmeester. Wanneer wij de kopij naar de drukker sturen, duurt het nog twee dagen voordat we in de winkel of bij u thuis op de keukentafel liggen.
In de tumultueuze tijden waarin we leven (revoluties in het Midden-Oosten, aardbevingen, een tsunami en een dreigende nucleaire meltdown in Japan) mis je zo al snel een majeure ontwikkeling. Newsweek, dat met hetzelfde bijltje hakt, vroeg zich deze week op de cover vertwijfeld af: What the #@%! is next?
Dat zouden wij ook graag weten.Maar dat de vrije wereld de opstandelingen in Libië te hulp komt, dat hebben we natuurlijk meegekregen. En behalve dat ik als wereldburger blij en zelfs een beetje trots ben dat het eindelijk gebeurt, kunnen we er gelukkig ook wat aan doen. Als u deze week de gadgetsrubriek van Michiel Eijsbouts (‘Zo 2011’) mist: die hebben we daarom maar even opgeschoven.
Vrolijker, meer intern nieuws: vandaag mag ik Dries Muus bij u introduceren. Hij studeerde filosofie in Amsterdam, werkte tweeënhalf jaar als redacteur bij het schelmenblaadje Propria Cures en bekwaamde zich verder in het schrijven bij VN en Hard Gras. Hij houdt van Ajax, wat in deze weken ook een bezoeking kan zijn, maar hij heeft vooral een scherpe pen. En hij is, na een strenge en keiharde selectieprocedure, onze tweede literair recensent geworden. Dries gaat samen met Max Pam, die zoals ik eerder meldde in de eerste week van april weer begint, de letteren voor ons scheren. Omdat hij een niet te stuiten enthousiasme heeft, mocht hij in dit nummer al beginnen.
Vandaag hebben we ook de laatste politieke column van Kees Boonman. Een afscheid onder dankzegging voor zijn groot inzicht biedende stukken. Ook Bas Paternotte zeggen we grote dank voor de jaren dat hij ‘Haagse Post’ verzorgde. Bas blijft overigens aan ons (en de website) verbonden. En o ja, mocht u schrikken omdat we in dit blad een kleine modespecial hebben, de gedachte was: waarom niet? U bent ook consument, u houdt net als wij behalve van een fijn verhaal, een stevig interview en goeie achtergronden, toch ook gewoon van mooie dingen!
Frank Poorthuis ([email protected])
