Klaas Knot is voor niemand bang
Er was nogal wat gekrakeel rond zijn benoeming, maar de nieuwe president van De Nederlandsche Bank gaat onverveerd in de aanval. Hoezo zou hij niet onafhankelijk zijn?
Gespannen trommelt Klaas Knot met zijn vingers op tafel. Het is zijn eerste persconferentie als president van De Nederlandsche Bank. Die vindt plaats op een cruciaal moment voor de Nederlandse politiek. We schrijven eind maart 2012, de kabinetsonderhandelingen op het Catshuis zijn vastgelopen en het kabinet lijkt te gaan vallen over de volgens Knot onontbeerlijke bezuinigingen. In de ontvangsthal van DNB hurken een stuk of vijf fotografen aan zijn voeten, zo’n dertig journalisten wachten op wat komen gaat.
Veel van die journalisten hebben het Knot (1967) knap lastig gemaakt sinds zijn benoeming mei vorig jaar bekend werd. Ze schreven dat zijn aanstelling politiek gekleurd was. Hij zou ook te jong zijn en te onervaren. Als voormalig rechterhand van minister De Jager (Financiën) kon hij ook nooit zo onafhankelijk zijn als een DNB-president hoort te zijn. Bovendien was het helemaal niet netjes zoals hij zichzelf voorbij Lex Hoogduin had gewurmd, de eigen DNB-kandidaat voor het presidentschap.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
