Eindspel voor de Eurozone
De Spaanse premier Mariano Rajoy heeft mij gisteren een leuke dag bezorgd. Maar ik zal wel één van de zeer weinigen zijn.
Rajoy liet er geen misverstand over bestaan dat Spanje de huidige hoge rente die het moet betalen, zo rond de kritische grens van 6,5 procent, niet kan opbrengen. Het spel in de Eurozone komt steeds meer op de wagen.
Er werd gefluisterd dat de ECB dan maar weer, direct en indirect, Spaanse (en Italiaanse) obligaties moet gaan opkopen. Maar de oppositie in de Eurozone wordt steeds sterker. En dan was er nog het onzalige plan om Euro-obligaties te gaan uitgeven. Voortaan nog maar één soort staatsobligaties voor alle Eurolanden. Die zullen gemiddeld een flink lagere rente opbrengen en dat is voor zuidelijk Europa natuurlijk prachtig. Maar voor Nederland betekent het op zijn minst een verdubbeling van de rentelasten. Die obligaties zullen zeker zo’n 3,5 procent gaan doen. Duitsland leende gisteren tegen nul procent, en dat is geen tikfout.
Verkeerd voorgelicht
Gelukkig waren Merkel en Rutte al op voorhand bereid hun vetorecht te gebruiken: Euro-obligaties gaan er (ook) niet komen. Hoewel je dat soort dingen nooit zeker kunt weten, het blijft wel politiek. Intussen vertelde Jan Kees de Jager aan de Tweede kamer en de media dat zij helemaal verkeerd waren voorgelicht over het ESM, het noodfonds waartegen Wilders oppositie voert en waarvoor hij volgende week dinsdag naar de rechter stapt. Verkeerd voorgelicht? En dat zegt Jan Kees de Jager? De man die nog niets eens zo heel lang geleden zeker wist dat we al onze Griekse leningen, met rente, met winst zouden terug ontvangen?
Intussen is het op de beurzen wel feest voor wie wil anticiperen op dit dagelijkse circus. Dinsdag, tegen het einde van de beursdag, sloot ik mijn Long-positie (Long betekent dat je speculeert op een stijging) die ik vorige week vrijdag innam met een leuke winst. Maar ik baalde verschrikkelijk dat een Short-order (Short betekent dat je speculeert op een daling) er net te lang overdeed, rond sluitingstijd van de AEX, om nog uitgevoerd te worden.
Dat gevoel werd niet minder toen de AEX de volgende dag – woensdag dus – al weer goed in het rood opende. Maar Rajoy made my day en zorgde voor een flinke versnelling van de daling. En omdat ik direct na negen uur ‘s ochtends die Short-posities alsnog innam, kon ik aan het eind van de dag weer winst nemen op de helft van mijn posities. We gaan nog veel verder dalen maar je kunt nooit weten hoe de markten in eerste instantie reageren op zo’n Eurotop. En dus nam ik, ten dele, het zekere voor het onzekere. Vandaag weer een dag.
Over Dr. Doom
Dr. Doom is een pseudoniem. Als belegger is hij verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Beleggingsvereniging Fibonacci. Op het moment van het schrijven van deze column heeft de vereniging posities in Ahold, Akzo Nobel, KPN, Shell en Unilever en is Short in de AEX. Deze positie is kortlopend en wisselt regelmatig. Die kan dus nu al anders zijn.
