Werk vooral niet te hard!
De eerste week echt mooi weer hebben we achter de rug. Het zou goed kunnen dat u helemaal niet zoveel zin had om te werken en wel veel zin had om op een terras te zitten/te varen/op een andere manier buiten te spelen. Het zou ook goed kunnen, aangezien het lijkt alsof het mooie weer aanhoudt, dat u komende week nog steeds geen zin heeft om te werken.
Op de website van The Guardian las ik een verslag van het boek The Underachiever’s Manifesto van Ray Bennett, een boek dat al is uitgegeven in 2006 maar nu een comeback maakt als e-book. Volgens Bennett proberen we allemaal te hard te presteren, maar worden we daar helemaal niet gelukkig van. “Trek niet te hard aan jezelf,” schrijft hij. “Leven zelf is verreweg uw grootste prestatie.” Dat is interessant in een tijd dat iedereen de grootste, rijkste en tofste van de wereld wil zijn. Waarom zou je dat eigenlijk willen, en word je daar wel gelukkig van? Volgens Bennett en zijn Guide to Accomplishing Little and Feeling Great – de ondertitel – niet. Als je een klein beetje ónder je kunnen presteert, krijg je daarop goede reacties en put je jezelf niet uit, en behoud je wat vrijheid om je eigen leven aangenaam te houden. Als je constant probeert méér uit jezelf halen dan erin zit, raak je uitgeput.
De zon schijnt, laten we daarvan genieten
In Nederland hebben bijna een miljoen mensen een burn-out gehad afgelopen jaar, zo bleek uit de Nationale Enquête Arbeidsomstandighedenonderzoek van het CBS en TNO. Dat is dertien procent van de werkende mensen, in 2007 was het nog 11,3 procent. Misschien werken we wel te hard. Nu leek dit zomerse weer me een goed moment om te beginnen met minder hard werken. De zon schijnt, laten we daarvan gaan genieten. Bovendien hebben veel mensen tegenwoordig een chronisch vitamine D-tekort, hoorde ik laatst een arts zeggen, dus dat is nog eens een extra reden om naar het strand te gaan in plaats van achter uw computer te zitten.
Het doet me ook denken aan de speech op het blog van Nalden onlangs: ‘Don’t work, be hated, love someone’. Voor een groep net afgestudeerden hield de Singaporese advocaat en schrijver Adrian Tan deze speech. “Don’t expect anything. Erase all life expectancies. Just live,” zegt hij. En de belangrijkste manier om dat te doen is: niet werken. Doe vooral geen dingen die je tegenstaan, meent Tan, alleen om in de toekomst daarvan zogenaamd te kunnen uitrusten. Want als je te veel dingen doet die je tegenstaan, dan is er helemaal geen relaxte toekomst, dan brand je jezelf op. Blijf spelen, of blijf tenminste je werk zien als een spel. En houd het leven een beetje ontspannen. Waarom niet?
