Spring naar de content

Kees van der Staaij in je brievenbus, hoe leuk is dat?

Alle politieke partijen hebben een eigen blad. Op HP/De Site nemen we regelmatig zo’n partijorgaan onder de loep. Deze week: hoe lezenswaardig is De Banier, het periodiek van de SGP?

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Roelof Bouwman

Wat een rare naam voor een partijblad!

Ja, maar bedenkt u wel dat die naam reeds dateert uit 1921, want in dat jaar verscheen – op 5 mei – het allereerste nummer van De Banier. Het blad is dus bijna net zo oud als de SGP, die haar oprichtingsvergadering hield op 24 april 1918.

Hoe vaak verschijnt De Banier?

Maar liefst 22 keer per jaar, op magazineformaat (doorgaans 24 pagina’s). Toch kost een jaarabonnement slechts 22,50 euro. Partijleden zonder abonnement krijgen elk jaar vier nummers van De Banier gratis. Vroeger lag de verschijningsfrequentie van het blad trouwens nog veel hoger – tussen 21 mei 1929 en 16 oktober 1941 was De Banier zelfs een dagblad.

Is De Banier een echt clubblad?

Zeker weten. In elk nummer worden we toegesproken door de partijvoorzitter en de fractievoorzitter en ook is er veel aandacht voor lokale partijactiviteiten, ledenwerving en jubilea. Opvallend is ook dat elk nummer van De Banier wel een paar overlijdensberichten bevat, waarin plaatselijke kiesverenigingen van de partij het verscheiden van een lid bekendmaken. Vroeger deden alle partijbladen dat, nu alleen nog de SGP. Het geeft een soort familiegevoel.

Valt er in De Banier ook iets te lachen?

Ja, want op een van de laatste pagina’s vinden we steevast de rubriek ‘Haagse propjes’, waarin het politieke bedrijf op humoristische wijze op de korrel wordt genomen. Door Menno de Bruyne, die als langjarig voorlichter van de SGP-Tweede-Kamerfractie (al sinds 1984) tot de meest aimabele en best ingevoerde bewoners van het Binnenhof behoort. Om een indruk te geven van de vrijpostigheden die hij zich veroorlooft: in april 2010 zorgde De Bruyne in de De Banier voor een (letterlijk) zwarte bladzij, bedoeld als protest tegen een voor de partij nadelige uitspraak van de Hoge Raad, en een jaar later vulde hij een pagina met louter strafregels (‘Ik mag de CU niet links noemen’), zogenaamd omdat hij de ChristenUnie onrecht zou hebben aangedaan.

Mogen we hopen dat De Banier ook in de toekomst 22 keer per jaar van de persen zal rollen?

Hopen mag natuurlijk altijd, maar helaas lijkt men ook bij de SGP steeds nadrukkelijker de mening toegedaan dat websites en digitale nieuwsbrieven de noodzaak van een partijblad ondergraven. Leest u maar wat daarover wordt gezegd in het jongste jaarverslag van de partij: “Door de redactie van De Banier is geconstateerd dat de behoefte aan actueel politiek nieuws in tegenstelling tot vroeger jaren vooral wordt bevredigd via (nieuwe) media. Die functie vervult De Banier eigenlijk nog nauwelijks. Daarom is besloten om opnieuw onderzoek te doen naar de mogelijkheden om De Banier standaard te gaan verspreiden onder alle leden van de partij, zij het dan in een lagere frequentie.”

In de volgende aflevering: GroenLinks Magazine.

————————
Volg HP/De Tijd ook op Twitter!