Bloedverwanten: Jan en Sanne Terlouw
“Er was eens een jongen, en hij heette Gerard...,” begon Jan Terlouw een van de vele verhalen die hij ‘s avonds na het eten aan zijn kinderen vertelde. Heerlijk vonden ze dat.
Maar de naam Gerard kwam wel erg vaak voor. Dochter Sanne doet met een zeurderig stemmetje na wat er na zo’n openingszin volgde: “He, nee, niet wéér een Gerard!” Hoe ouder de kinderen werden, hoe ingewikkelder de verhalen moesten zijn. “We konden de plot vaak al raden,” zegt Sanne. “We daagden mijn vader uit om iets anders te bedenken.”
Jan (81): “Op die manier heb ik mijn fantasie getraind. Zoals je dat ook met pianospelen kunt doen. Nu hoef je maar op een knop te drukken en er komt een verhaal uit.” Aangemoedigd door zijn vrouw Alexandra schreef hij ze op. Het eerste boek was Pjotr, in 1970. “Spannend was dat,” zegt Sanne (54). “Onze Pjotr ging de wereld in!”
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
