Hoe we luie spaarders in beweging kunnen krijgen
Vorige week publiceerde de Amsterdamse dorpskrant Het Parool een alarmerend bericht op de voorpagina. Het Nederlandse spaargeld zou momenteel sneller verdampen dan bier deed in de buurt van André Hazes. Dankzij een cocktail van een steeds lagere spaarrentes en een btw-verhoging hebben de Nederlanders afgelopen jaar hun spaargeld 3 miljard euro minder waard zien worden.
Desalniettemin bleef u grif bijstorten. In vergelijking met een jaar eerder hadden we 19 miljard meer op de bank staan. Per persoon, iedere Nederlander meegerekend, hebben we 1131 euro gespaard in het afgelopen jaar. Tot groot verdriet van centrale banken en onze overheid. Zij hopen dat de lage rentestanden u motiveren om het opgepotte geld uit te geven om zo de economie weer in gang te krijgen. Maar wij zijn momenteel een bang volkje. Niet langer is rendement, maar zekerheid bepalend in onze financiële keuzes. Een crisiserfenis. We zijn niet te verleiden tot beleggingsproducten met blinkende rendementen en ook vastgoed belooft geen gouden bergen meer.
Veiligheid is het verlies waard
In tegenstelling tot aandelen kun je niet onteigend worden van spaargeld zolang dit minder dan een ton is. De veiligheid is blijkbaar het verlies waard. Toch lijkt mij dit niet het volledige verhaal. Sparen doe je om twee redenen: voor uitgaven die je nu nog niet kunt financieren, of omdat je simpelweg geld overhebt. In de eerste categorie bevinden zich nu veel jongeren die graag een huis willen kopen, maar tegen strengere hypotheekregels aanlopen. Zij zien zich genoodzaakt om meer eigen geld in te brengen dan voorheen gebruikelijk was. Daarnaast zijn er veel woningeigenaren die eigenlijk een volgende stap willen maken op de woningmarkt, maar met een restschuld zitten. Om deze te financieren moet er gespaard worden.
De tweede categorie verdient simpelweg meer dan het uitgeeft. Het verminderen van verlangen is niet alleen het verminderen van lijden, maar ook het vermeerderen van je kapitaal. Waarom zou je per se geld uitgeven als je alles bezit wat je hartje begeert? Dure kleding staat je niet, aan een auto heb je in de stad niets en je kunt prima op vakantie in eigen land. Mark en Mario kunnen nog meer vertellen, dat geld blijft lekker op de bank. Bovendien zijn de kosten voor de meeste (jonge) spaarders te verwaarlozen. Het verschil tussen inflatie en spaarrente is nu ongeveer 1,5 procent. Prullaria kopen voor hetzelfde bedrag is zo gedaan.
Onzalige maatregelen
Financiële rust is het nieuwe rendement, maar het helpt de economie en dus de werkloosheid niet. De regering zou twee onzalige maatregelen kunnen nemen om spaarders op de knieën te krijgen. In de eerste plaats kan er gesleuteld worden aan de vermogensrendementsheffing. Momenteel betaal je over spaartegoeden boven de 21.139 euro 1,2 procent belasting. De regering gaat namelijk uit van het onrealistische rendement van 4 procent en daarover betaal je 30 procent belasting. Aangezien 4 procent rendement voor spaarders en veel beleggers toch al een fata morgana is, kun je deze net zo goed ophogen. Daarnaast kun je het bedrag waarop de heffing van toepassing is verlagen.
Een tweede knop waaraan gedraaid kan worden is het depositogarantiestelsel. Momenteel zijn spaargelden tot aan 100.000 euro gegarandeerd, dit was tot enkele jaren geleden 38.000 euro. Aangezien sparen nu een zonde is, kan deze grens ook verlaagd worden naar tien- of vijfduizend euro. U zult consumeren en banen creëren!
