Een waarschuwing voor het superverslavende Tinder
Maandagnacht kon ik niet slapen. Zondagnacht ook al niet. Zondagmiddag was het begonnen. Ik had de verleiding niet kunnen weerstaan. Ondanks alle waarschuwingen van mijn omgeving. Zodra je je eraan zou overgeven, zou het heel moeilijk zijn nog te stoppen.
Ik kon me daar toen nog weinig bij voorstellen. Net zoals ik nooit verwacht had ooit nog aan nicotine verslaafd te raken. Twee dagen achter elkaar zin in alcohol zou kunnen hebben. Soms wel drie. Het is voorgekomen dat ik weken achter elkaar zin had in alcohol. Nee, dat had ik niet achter mijzelf gezocht.
Ja of nee
Ik installeerde de applicatie. Het ging heel gemakkelijk. Er werden geen uitgebreide vragenlijsten voorgelegd. Inloggen via mijn Facebookaccount volstond. Mijn locatie werd opgezocht. Een radar begon te draaien. En toen begon het. Ik kreeg foto’s te zien. Eerst nog een beschaafde. Met Jonas. 23 jaar. Op een zeilboot. Ik heb mezelf om uiteenlopende redenen verboden nog interesse te tonen in jongens onder de 30. Dus ik drukte op het kruisje, wat erop neerkomt dat ik geen interesse in hem heb. Toen kwam Anass. Anass had stekelhaar en zat op een zwarte scooter. Anass was al 31. Maar als je al 31 bent moet je op zijn minst de scooter voor een auto hebben ingewisseld. Ik drukte weer op het kruisje. Michael (37) had geen hoofd. Alleen een ontbloot bovenlijf. En je kon zijn schaamhaar eigenlijk ook zien. En zo ging het door. De beginstand van mijn duim bevond zich boven het kruisje.
Het beste van Tinder
Af en toe kwam ik een bekende tegen. Die kregen dan wel groen licht. Voor de gezelligheid. Als ik er bovenop had willen duiken, had ik dat in het echte leven wel gedaan. De vader van mijn kinderen zou ik hier niet tegenkomen. Zoveel was inmiddels duidelijk. Maar toch kon ik niet stoppen. Niet eerder werd mijn hang naar voyeurisme zo bevredigd. Je ziet op Facebook weleens iemand met een gekke profielfoto. Maar de selectie die Tinder toont is van een andere klasse. Ik wist voor Tinder nog niet dat leedvermaak zo helend kon zijn. Een vriendin riep samen met een vriend een whatsappgroep in het leven, voor het beste van Tinder. Inmiddels hebben we 100 foto’s verzameld. En krijg het niet voor elkaar mijn tranen te bedwingen als ik de selectie bekijk. Van het lachen. Ik haat mezelf op dat moment. Ik weet dat het slecht is om anderen te lachen. Maar dan kijk ik weer naar Pascal (41) die zich keurig in een V&D-pak gestoken heeft, rechterbeen tegen de muur geplaatst, rechterhandje nonchalant op dat been, met op de achtergrond zijn moeder op de patio in een plastic tuinstoel, en dan vind ik het leven weer een paar minuten zo heerlijk. En dan verlang ik weer naar mijn volgende Tindershot.
Toch heb ik besloten te stoppen. Die slapeloze nachten breken me op. En roken en drinken alleen is al erg genoeg. Ik stop. Heel binnenkort. Hoop ik.
