One Issue-partijen. Bah.
In dit jaar vol verkiezingen buitelen de partijen vrijwel zonder tussenpauze over elkaar heen om zichzelf te profileren. Nu de stemming voor het Europarlement in aantocht is viel mijn oog weer eens op het bijzondere fenomeen van de one issue-partij. Het bleek een doorn te zijn.
Op zichzelf heb ik niet zoveel tegen de eenpuntclubjes. Het kan nu eenmaal gebeuren dat je als burger in de kleurrijke pluimenvacht van de politiek een specifieke veer mist. Als goede burger wil je daar iets aan doen.
Dieren, bejaarden en buitenlanders
Je bent bijvoorbeeld gek op dieren en wil ze rechten geven, beschermen of minder vaak uit elkaar getrokken op een bord zien liggen in een rode portsaus. Zie je dat niet terug in Den Haag? Begin een partij. Prima.
Of je maakt deel uit van een generatie die louter economische voorspoed heeft gekend en kan rentenieren van de overwaarde op je voor een habbekrats gekochte villa, een generatie die tevens heeft nagelaten om een houdbare oudedagvoorziening op te tuigen, en je ziet dat de bestaande partijen een zekere solidariteit tussen generaties willen bewerkstelligen. Dat verafschuwt je. Je richt een partij op, het is je goed recht.
Misschien vind je gewoon de islam stom en wil je minder buitenlanders. Het kan allemaal, probeer vooral zetels te winnen.
Eén punt is zat
Maar waarom willen die partijen toch altijd echte partijen worden. Mensen stemmen niet op deze partijen omdat ze sluitende oplossingen hebben voor alle maatschappelijke thema’s. juist niet. Het gaat om één punt. One issue!
Steen des aanstoots is in dit geval de eurosceptische weg die de dierenpartij in is geslagen. Stel je bent die afvallige GroenLinkser, verzot op dieren, altijd lekker pro-Europa geweest. Waarom moet jouw dierenstem nu opeens gekoppeld zijn aan een anti-Europastandpunt?
Hetzelfde geldt voor 50PLUS en de PVV. Als je alleen maar aan je eigen generatie denkt of een hekel hebt aan buitenlanders, waarom moet je dan ook tegen kernenergie zijn, respectievelijk economisch linkser zijn dan de SP? Het slaat nergens op. Bovendien is het alleen maar lastig voor heel veel mensen. Zou Wilders wel eens denken aan die arme VVD’ers die Mark Rutte maar een linkse kwast vinden? Ook die mensen willen graag tegen buitenlanders stemmen, maar dan wordt hun goedgevulde portemonnee leeggeroofd.
Een ideetje
Hier dan een ideetje voor alle one issue-partijen. Beperk je partijprogramma tot waar het je kiezers om gaat. Schrik niemand af en haal niemand binnen met beleidsvoornemens die je uitwisselbaar of onbelangrijk acht. Je hoeft niet overal iets van te vinden! Vertel de kiezer dat op alle andere gebieden de parlementariërs vrij zijn om te stemmen wat ze willen, want daar gaat het toch niet om. Dat was mijn enige issue van vandaag.
