Op aarde dankzij Adolf Hitler
Hij werd de nieuwe Voskuil genoemd, maar de faam van zijn leermeester viel hem niet ten deel. Detlev van Heest (67) schreef vier veelgeprezen boeken; nochtans verdiende hij de kost als parkeercontroleur in Hilversum. ‘Ik heb een raar leven geleid, er zit totaal geen lijn in.’
Zijn nieuwste boek heet Parkeren in Hilversum, maar in werkelijkheid is het een ontroerend portret van een vriendschap. Schrijver Detlev van Heest (67) kwam zo’n kwarteeuw geleden in contact met Han en Lousje Voskuil, en er ontstond een innige band, die zich uiteindelijk vertaalde in een grote stroom bijna dagelijkse brieven over en weer. Van Heest kwam ze vaak persoonlijk bezorgen bij de Voskuilen aan de Herengracht.
Het oudere echtpaar stond de auteur met raad en daad ter zijde. Wanneer hij in geldnood zat, schoten ze hem voor. Een Lundia-boekenkast kreeg Van Heest cadeau voor zijn woning in Amsterdam. Maar het belangrijkste was, zoals Van Heest zelf in een van zijn brieven noteert, dat de auteur van Het Bureau en Bij nader inzien “mij heeft laten zien hoe ik me redden kan, hoe ik mezelf in de diepste ellende op de been kan houden. Er is iemand die mij begrijpt, er is iemand die mij aanvaardt, zelfs als ik onbegrijpelijk ben.”
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
