Rot op naar je eigen land
class="p1">Als tiener werkte ik elke zaterdagochtend bij een muf bakkertje aan de verkeerde kant van het spoor. De bazin zat achter in een klein rokerig kamertje met een lang gezicht te patiencen, terwijl vier medewerkers in rood-wit gestreepte schorten pistoletjes belegden met plakjes groen uitgeslagen ei. Een schoonmaker zwabberde ondertussen zwijgend de bakkerij.
“Die blije Turrek (in de omgeving van Velp is blij een synoniem voor bijdehand) heb m’n schoonmaakmiddel gejat!” riep een van de vaste, wat oudere medewerkers op een morgen. Er werd gedacht dat de man geen Nederlands sprak, maar achteraf geloof ik dat niemand ooit de moeite had genomen om met hem te praten. Was hij eigenlijk wel Turks? De vrouw keek verontwaardigd de ruimte binnen waar hij nietsvermoedend een werkblad stond te boenen, en sprak, richting ons en op fluistertoon: “Ga lekker terug naar je eigen land joh.”
Ik was op dat moment gepreoccupeerd met een kwarkbolletje en bovendien nog drijfnat achter de oren, maar als ik zeventien jaar terug in de tijd kon gaan zou ik sorry tegen hem zeggen. Sorry dat veel mensen een ontzettende klootzak zijn, mijn zwijgende jeugd-zelf incluis. Sorry dat Geert Wilders een partijprogramma gaat presenteren dat op één A4-tje past maar zich eigenlijk ook wel laat samenvatten als: ‘Rot op naar je eigen land.’ Oh, en vlak ook toekomst-Patty Brard niet uit. Sorry daarvoor, alvast.
“Rot op naar je eigen land, ga terug naar Marokko. Wanneer pak je het vliegtuig?” had de televisiester, ter wereld gekomen op ongeveer dertig uur vliegen van onze hoofdstad, tegen de geboren Amsterdammer Ajouad El Miloudi geroepen. Die had in het programma Ranking the Stars namelijk durven zeggen dat er wat hem betreft geen straat naar Brard vernoemd hoeft te worden. Aan haar verbeten gezicht en slecht ingehouden woede te zien, fantaseerde ze zelf al jaren over een statige kastanjelaan die de naam Patty Brard Allee zou dragen. In één adem genoemd: Bredero, Brahms, Brard.
Haar uitspraak werd uit de uitzending geknipt. Volgens de eindredacteur van het programma is de montage weinig geweld aangedaan en ging het slechts om één zin, maar dat maakt het fragment met terugwerkende kracht eigenlijk des te verontrustender. Want waarom bleven de andere deelnemers het voor Brard opnemen nadat ze een onvervalst minder-minder-mindertje van stal had gehaald? Zijn we nu echt op het punt gekomen dat een racistische verwensing op televisie minder stof doet opwaaien dan iemand irrelevant noemen? Geert Wilders wil dat er geen geld meer gaat naar ‘ontwikkelingshulp, windmolens, kunst, innovatie, omroep enz.’ Voor dat laatste is misschien wel wat te zeggen.
Op Google Streetview zoek ik het pand op waar het bakkertje vroeger gevestigd was, in een straat vernoemd naar een vermoorde Amerikaanse president. De bakker bleek allergisch voor meel en had de tent op moeten doeken. Zijn vrouw ontsloeg me al een paar jaar eerder, zonder van haar spelletje patience op te kijken. Op het raam staat nu een grote foto van een broodje shoarma met een telefoonnummer ernaast.
Maar een goed verhaal moet je nooit kapot checken.
