Uitlachen is geen humor
Er wordt te veel gehoond, geschamperd, gemeesmuild en gesmaald, vindt Jan Kuitenbrouwer. Laten we dat vooral niet verheffen tot humor. 'Een samenleving waarin niets te lachen valt, is een samenleving die desintegreert. Onze samenleving, als we niet uitkijken.'
De tijden zijn ernstiger dan zij lang geweest zijn, daar zijn we het over eens, maar het gesprek dat we erover voeren wordt alleen maar schreeuweriger en luchthartiger. Oppervlakkiger. Ernst lijkt te hebben plaatsgemaakt voor flippancy, in onvertaalbaar Engels. “Ongepaste luchthartigheid,” zegt Webster, “vooral met betrekking tot ernstige of gewijde thema’s”. Honderd jaar geleden hield Websters het nog op "behendigheid en gladheid van tong". De keerzijde van de eloquentie: oppervlakkigheid. Eloquent zijn we zeker geworden, in dit tijdperk. Iedereen is nu redenaar, publicist en opiniemaker. Muizen, brullend in cyberspace. We hebben het er maar druk mee. Voor take-it-or-leave-it doen we het niet meer, het is take it, take it, take it. Bedachtzaamheid is kostbaar tijdverlies. Druk in die send-knop!
(Zou dat het geheim van Johan Remkes zijn? Zijn bezienswaardigheid als relict uit een tijd van weinig woorden? Van lange stiltes, spaarzaam onderbroken door een krakend schot?)
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
