Dit zijn alvast onze 5 alternatieve Politici van het Jaar
Vanavond (maandagavond, red.) rijkt EenVandaag de felbegeerde titel uit van Politicus van het Jaar 2017. De verkiezing vindt plaats op basis van stemmen van het EenVandaag-opiniepanel dat ook de genomineerden bepaalde. Wij presenteren een aantal alternatieve categorieën, mét bijbehorende winnaars.
Die genomineerden bij EenVandaag dit jaar zijn Thierry Baudet (FvD), Jesse Klaver (GroenLinks), Klaas Dijkhoff (VVD), Jeroen Dijsselbloem (PvdA) en Khadija Arib (PvdA). Over de vraag wat iemand nou een Politicus van het Jaar maakt blijft EenVandaag echter vaag. Mister Opiniepanel Gijs Rademakers benadrukt vooral wat allemaal géén criteria zijn, en dat mensen zélf hun criteria mogen bepalen.
Aangezien dit model onder meer nominaties opleverde voor het enige gedepolitiseerde Kamerlid en een uitgetreden minister die uit de politiek vertrok presenteren wij graag een aantal alternatieve categorieën, mét bijbehorende winnaar.
Politicus van het Verkiezingsjaar 2017
Het zou zo’n makkelijk jaar moeten zijn om een Politicus van het Jaar te kiezen. 2017 was per slot van rekening een verkiezingsjaar. Dan is de puzzel echter nog niet helemaal gelegd, want welke criteria dient een dergelijke verkiezing — kijkend naar de verkiezingsuitslag — te hanteren?
Er zou een zaak gemaakt kunnen worden voor Kuzu of Baudet door te zeggen dat nieuw in de Kamer komen de grootste prestatie is. Wat des te knapper lijkt getuige alle politici die níet in de Kamer belanden (Sylvana Simons, Jan Roos, Jacques Monasch). Of is de grootste zetelwinst is de maatstaf?
In dat geval zou Jesse Klaver zich met Politicus van het Jaar mogen noemen. Hij wist zijn GroenLinks meer dan te verdrievoudigen in ons parlement. De partij ging van 4 naar 14 zetels, en van een minifractie naar een formatiedeelnemer.
Maar de échte Politicus van het Verkiezingsjaar 2017 moet Mark Rutte zijn. Hoewel zijn VVD liefst acht zetels verloor bleef ze met een voorsprong van meer zetels dan de PvdA- en SGP-fracties opgeteld de grootste partij. Bovendien wist Rutte met succes zijn derde kabinet te formeren.
Politicus van het Carrièrejaar 2017
Nee, deze categorie gaat niet naar de beste Backbencher van het Jaar, maar naar de politicus die de meest opvallende carrièrestap heeft gemaakt in 2017. Twee namen nomineren zichzelf met stip voor deze titel.
Marijnissen
Op de valreep van 2017 promoveerde Lilian Marijnissen zichzelf nog snel naar de tweede plaats. Begin dit jaar deed oud-SP-Kamerlid Sharon Gesthuizen nog een boekje over de bijna dictatoriale leiderschapsstijl oud-partijleider Jan Marijnissen. Deze aantijgingen weerhielden echter niet de presentatie van zijn dochter als de nieuwe fractievoorzitter van de SP in de Tweede Kamer. En dat terwijl zij het jaar nog begon als fractievoorzitter van de SP in de gemeenteraad in Oss.
Tegenkanditaat Karabulut legde het af tegen Marijnissen voor deze functie, en dat met zo’n tien jaar meer parlementaire ervaring. Het standpunt van de SP over het koningshuis kan dan wel erg kritisch zijn, van een lightversie van erfopvolging lijken ze bij de SP niet vies.
De Politicus van het Carrièrejaar 2017 is echter Hugo de Jonge, met dank aan zijn optreden bij de bordesscene — die hem tevens de winnaar van de categorie Politicus met de meest besproken kledingkeuze van het jaar 2017 oplevert. Niet alleen zijn schoenen zijn opvallend. Hetzelfde geldt voor zijn carrièrestap in 2017. Hij begon het jaar als wethouder in Rotterdam maar kwam tijdens de formatie als een konijn uit de hoge hoed en mag zich nu vicepremier en minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport noemen!
Politicus van het Agendajaar 2017
Een ander criterium waar zeker wat voor valt te zeggen is het agenderen van politieke standpunten. Veel politici hebben een poging gedaan: Klaver heeft met redelijk succes op de tafel geslagen voor een groener beleid en werd samen met zijn linkse collega’s boos over de dividendbelasting.
Baudet heeft zo vaak het woord partijkartel gezegd dat het (hoewel matig serieus genomen word door zijn Kamergenoten) een wezenlijk onderdeel uitmaakte van het politieke jaar. Maar de absolute koning van het agenderen is al enige jaren Geert Wilders.
Identiteit
En ook dit jaar is Geert Wilders namelijk de Politicus van het Agendajaar. De PVV-voorman schreeuwt het al jaren uit over de Nederlandse identiteit. Dit jaar kon je als politicus nog geen broodje döner bestellen of er ontstond een identiteitsdebat. En hoe boos hij ook werd toen hij niet was uitgenodigd aan de formatietafel, het was wel degelijk Wilders’ politieke agenda die er werd besproken.
Politicus van het Mediajaar 2017
Wanneer u in 2017 nietsvermoedend uw krant of tijdschrift van de mat pakte, uw televisie of radio een slinger gaf of (het is immers 2017) uw social mediakanaal bezocht kon u een aantal gezichten niet over het hoofd zien. Wat te denken van ‘super-casual’ Q&A’s van Mark Rutte samen met zijn maatjes, ik bedoel partijgenoten Zijlstra, Hennis en Dijkhoff. Snel even de das af en een knoopje open, lekker volks biertje erbij en gaan!
Tranentrekkers
Eveneens een eervolle vermelding voor Jesse Klaver. Die was zelfs met een niet uitgezonden documentaire over zijn persoon een aanwezig decorstuk in het medialandschap. En met het uitknippen en ondertitelen de soundbites van Klavers debatinterrupties wist zijn partij deze zonder uitzondering tot een tranentrekker promoveren.
De Politicus van het Mediajaar 2017 is echter zonder enige twijfel Thierry Baudet. Van ophef naar ophef, van interview waar hij wegliep naar interview waar hij zei zich als een soort Messias op te moeten offeren en tegen zijn zin in premier zou moeten worden. Geen enkel medium leek een Thierrytaks te hanteren in 2017 (Toegegeven: wijzelf ook niet). Terwijl deze voor de mediaconsument soms wel nodig leek. En dat terwijl de media volgens Baudet zich nagenoeg alleen maar toeleggen op linkse indoctrinatie.
Politicus van het Beleidsjaar 2017
Allemaal leuk en aardig. Uiteindelijk gaat het in de politiek uiteindelijk om het beleid dat onder aan de streep geformuleerd wordt. Dit jaar stond er onder aan de streep een heel regeerakkoord. Een nieuw stelsel voor de inkomstenbelasting die eigenlijk niet helemaal nieuw was, wietteelt door de staat maar dan alleen als experiment, Wilhelmusles waarbij het volkslied dan weer niet echt gezongen wordt, een soort dienstplicht die toch ook weer niet verplicht is, er stond van alles in.
De maatregel die iedereen het meest bij is gebleven is zonder twijfel het afschaffen van de dividendbelasting. De ontwikkelingssamenwerking voor multinationals voor intimi. Een pluim voor de onderhandelaar die dat vanuit zijn verkiezingsprogram in het regeerakkoord hebben gekregen…
VNO-NCW
Politicus van het Beleidsjaar 2017 is daarmee voor Hans de Boer van VNO-NCW. Een lobby van de bedrijven om ‘u’ tegen te zeggen. Geen enkele partij bleek in het dividenddebat in staat om het besluit goed te onderbouwen.
Daarnaast kon Rutte niet één econoom noemen die het een goed idee vond. Ook had geen enkele partij aan de onderhandelingstafel het onderwerp in haar verkiezingsprogramma.
Eervolle vermeldingen zijn dan ook voor Shell-CEO Ben van Beurden en Unilever-CEO Paul Polman. Je hoeft anno 2017 niet eens meer politicus te zijn om open en bloot het kabinetsbeleid te bepalen. Laat dat de les zijn voor 2018: alles is mogelijk in politiek Nederland!
