Spring naar de content
bron: Screenshot Pownews

Henk Krol bewijst: Nederlandse politicus heeft brutaliteit niet verloren

De #nootjesgate van 50PLUS-voorman Henk Krol lijkt eens te meer te bewijzen dat de vaderlandse politicus brutaler wordt, maar met welke gevolgen?

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Jessy de Cooker
Henk Krol
Beeld:

In tijden waarbij iedere uitspraak onder een vergrootglas wordt gelegd – kijk naar de aanval op Voetbal Inside – en ieder hoestje op het Binnenhof – zei iemand daar dividendbelasting? – een aardbeving op social media teweegbrengt is er behoefte aan een paar dagen kerstrust.

Vergeet dat maar, anno 2017. Na de oliebollenrel en de kroketgate moeten we het nu weer hebben over de nootjesgate.

Afgelopen week gooit de 50PLUS-voorman een presentje van de Iraanse ambassade – een zakje pistachenoten – demonstratief in een prullenbak. Hij meent dat dit kerstcadeau alleen naar mannelijke Kamerleden is gestuurd en vindt dat beledigend voor zijn vrouwelijke collega’s.

Fout zonder excuses

Hij zit mis – de nootjes zijn immers enkel gestuurd naar fractievoorzitters en buitenlandwoordvoerders. Krol wordt gefileerd door het Iraanse parlement. Hossein Naqavi Hosseini, een parlementariër in het land, stelt dat de actie een ‘onmenselijke reactie op een menselijke daad’ is.

Krol geeft na de kerstdagen toe een fout te hebben gemaakt, maar zegt geen sorry. “Excuses aanbieden vind ik een stapje te ver,” zegt hij in het NOS Radio 1 Journaal. “Iran heeft niet de beste traditie als het gaat om vrouwenrechten, homorechten en überhaupt mensenrechten.”

Krols actie wordt gefilmd en wie de jongensachtige sfeer in de reportage in acht neemt, wordt moe van de ontstane ophef.

De tekst gaat hieronder verder. 

Brutaaltjes

De actie van Krol toont ook dat de Nederlandse politicus steeds brutaler wordt richting landen in den vreemde. Een ander goed voorbeeld is dan ook aan de hand van Benjamin Netanyahu, die DENK-voorman Tunahan Kuzu niet schudde. Ophef gegarandeerd, maar na het optrekken van de ophefrook zijn onze banden met Israël niet verslechterd. Enkel de band van Kuzu met instanties als het CIDI is ernstig beschadigd, bleek recent.

Dat de diplomatieke banden tussen Nederland en Iran op het spel staan, maakt niet uit. Dat staan ze namelijk al jaren. In 2009 zijn ‘we’ boos op de nieuwe verkiezing van president Mahmoud Ahmadinejad en laten we ons op ‘laag niveau’ vertegenwoordigen tijdens de inauguratie. Twee jaar later worden de diplomatieke banden bevroren na de terechtstelling van de Nederlandse Zahra Bahrami.

In 2015 worden door toenmalige minister van Buitenlandse Zaken Bert Koenders de banden weer aangehaald met een bezoek. Hij kiest als eerste Nederlandse minister voor een bezoek nadat het Iraanse regime het nucleaire akkoord met de Verenigde Staten sluit.

De relatie verslechtert echter weer als Koenders vorig jaar een ‘kritisch gesprek’ met zijn Iraanse ambtsgenoot voert over de doodstraf. Het is een van de laatste ontwikkelingen in een eindeloze lijst van ruzies en goedmaakgesprekjes.

Tegen de macht van het social mediaschavot

Krol weigert echter te zwichten en met recht. We hebben immers figuren nodig die zich niets aantrekken van de sores op het social mediaschatvot en hun kont tegen de krib durven te gooien. Anders hebben we een bende Vogelaartjes, en het is de vraag of we daar nu blij mee moeten zijn.

De ophef mag dan onnodig zijn; volgens ayatollah Khamenei staat Nederland nog steeds zijn lijstje met vijanden, dus een enig brutaal geluid vanuit ons kikkerlandje is enkel te prijzen.

Onderwerpen