William Moorlags handboek: hoe te strijden als jouw partij zich tegen je keert
Politiek Den Haag is met de affaire-Moorlag een schandaal rijker. Het Tweede Kamerlid William Moorlag wordt verzocht op te stappen nadat bleek dat hij een schijnconstructie in stand hield als voormalig directeur van een sociale werkplaats. Moorlag weigert op te stappen, en dat is geen unicum.
Meerdere politici gingen de afgelopen jaren de strijd aan met de politieke partij waarmee zij verbonden waren. Een zetel binnen de Tweede Kamer geef je immers niet graag op. Het is iets waar veel politici langere tijd naar toe werken.
Of het nu te maken heeft gehad met integriteitskwesties, onvrede binnen de partij over de politicus of juist onvrede van de politicus over de partij, Nederland kent nogal wat stroeve vertrekken binnen de politiek. Hieronder beschrijven we er vier.
Norbert Klein
Voormalig 50Plus Kamerlid Norbert Klein komt in 2014 in aanvaring met het bestuur nadat hij als fractievoorzitter van de partij zijn collega Martine Baay uit de fractie had gezet. Het 50Plus-bestuur zegt daarop het vertrouwen in Klein op en schaart zich achter Baay.
50Plus vraagt Klein om zijn zetel op te geven, maar hij weigert. Uiteindelijk vertrekt Klein uit de partij, waarna hij verder gaat als eenmansfractie. Later start hij de Vrijzinnige Partij, die ondanks het feit dat de partij geen zetels geniet in de Tweede Kamer, nog steeds bestaat.
Geert Wilders
PVV-voorman Geert Wilders is het ultieme voorbeeld van politiek verzet. In 2004 stapt de VVD’er uit zijn partij. Hij weigert in te stemmen met een eventueel lidmaatschap van Turkije aan de Europese Unie. Wilders zorgt in die tijd al voor ergernis bij zijn fractiegenoten met uitspraken die afweken van de partijlijn.
Na urenlange gesprekken met voormalig fractieleider Jozias van Aartsen, vicepremier Gerrit Zalm en partijvoorzitter Jan van Zanen besluit Wilders zijn eigen weg te kiezen.
Hij neemt zijn Kamerzetel mee en gaat door als Groep Wilders, een eenmansfractie. Later vloeit de PVV hieruit voort. Wilders maakt zich met de PVV een van de weinige politici die zich succesvol afscheidt van de partij waar ze begonnen. De PVV heeft op dit moment 20 zetels in de Tweede Kamer.
Hero Brinkman
Voormalig PVV’er Hero Brinkman stapt in 2012 per direct uit de ploeg van Wilders. Brinkman kan zich niet langer vinden in het gesloten karakter van de PVV. In een persconferentie over zijn vertrek zet hij zich fel af tegen het ‘Polen-meldpunt’ waar de partij voor pleitte. De politieke vervolgcarrière van Brinkman is weinig succesvol te noemen.
De Partij Democratisch Politiek Keerpunt, een fusiepartij van de Onafhankelijke Burger Partij en Trots Op Nederland, bestaat 5 maanden voordat de fusie werd opgeheven vanwege onvrede. De politicus was partijleider van de fusiepartij.
Brinkman kabbelt tegenwoordig rustig voort met zijn OndernemersPartij en Onafhankelijke Burger Partij. Van invloed in de Tweede Kamer is geen sprake.
Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk
Een welbekend voorbeeld van onderlinge politieke strijd is de kwestie rondom Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk. In 2014 worden de toenmalige PVDA’ers uit de partij gezet omdat zij niet bereid zijn hun vertrouwen uit te spreken in de opstelling van de fractie in het integratiedebat en in het integratiebeleid van minister Lodewijk Asscher.
Een dag na hun geforceerde vertrek kondigen Kuzu en Öztürk hun eigen beweging aan: de partij die inmiddels bekend is als DENK behaalde afgelopen verkiezingen drie zetels.
William Moorlag?
Of William Moorlag een nieuwe PvdA-dissident wordt valt af te wachten. Het Kamerlid wil eerst een onderzoek naar zijn handelen afwachten. Duidelijk is dat de PvdA’er niet zonder slag of stoot ‘zijn’ partij zal verlaten. Al lijkt het binnen de PvdA niet zozeer de vraag óf, maar wanneer Moorlag vertrekt.
De komende dagen wordt het kerstreces onderbroken voor een crisisvergadering over de positie van de politicus.
