Spring naar de content
bron: ANP/Bart Maat

VVD-voorzitter Christianne van der Wal: ‘We zijn zo aan het vertrutten’

Christianne van der Wal (Oldenzaal, 1973) is wethouder in Harderwijk en partijvoorzitter van de VVD.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Kevin van Vliet

Wat is uw huidige gemoedstoestand?
“Vol energie. Ik ben altijd energiek.”

Wie zijn uw helden?
“Mensen die de mouwen opstropen en zich niet meer of minder voelen dan een ander. Specifieke helden heb ik niet. Toen ik jong was misschien. In mijn jeugd had je Quirine Viersen, een fantastische celliste. Ik heb altijd cello gespeeld, maar ik heb er tegenwoordig geen tijd meer voor.”

Aan wie ergert u zich?
“De schreeuwers langs de zijlijn. Van klagende ouders op een schoolplein tot iemand die hier voor het gemeentehuis schreeuwt dat Harderwijk naar de afgrond glijdt. Die schreeuwers overstemmen een heleboel Nederlanders die iedere dag hard werken en heel tevreden zijn.
“Kijk, politiek is eigenlijk een dodelijk saai vak, want je bent de hele dag bezig met nuance en belangen. Veel problemen kun je niet in één oneliner benoemen of binnen één minuut oplossen.”

Lijkt u op uw moeder?
“Ja. Wij hebben dezelfde bulderende lach. Mijn tomeloze energie en mijn positiviteit heb ik van haar. Mijn moeder werkte in het ziekenhuis als hoofd van de röntgenafdeling, tot ze slecht ter been werd en in een rolstoel kwam te zitten. Ze bleek MS (multiple sclerose, een zenuwaandoening – KvV) te hebben. Ze wilde geen zielige patiënt worden of afhankelijk zijn van de overheid, dus is ze gaan solliciteren en doktersassistent geworden.”

Lijkt u op uw vader?
“Wij houden alle twee van een discussie.”

Wat is uw grootste angst?
“Dat de tolerantie in Nederland nog verder afneemt. Kijk alleen al naar die posters van Suitsupply die zijn ondergeklad.
“Ik ben opgegroeid in Castricum aan Zee, waar vrouwen nog topless op het strand lagen. Ik heb twintig jaar geleden in Amsterdam gewoond als student en daar liepen mannen hand in hand over straat, en vrouwen ook. Dat kan niet meer. We zijn zo aan het vertrutten. En als die intolerantie doorzet, dan gaan groepen elkaar buitensluiten en dan versplintert en verhardt de maatschappij.”

Bidt u weleens?
“Ik bid niet met de handjes gevouwen, maar soms kijk ik wel even omhoog. Ik kom uit een christelijke nest, heel vrijzinnig, maar thuis werd niet gebeden. Mijn moeder zei dan: ‘We gaan de Heere God niet bedanken voor het eten dat ik heb gemaakt.”
“Hier op de Veluwe wordt in sommige gemeenten nog gebeden tijdens raadsvergadering voor een goeie en constructieve samenwerking. Dan denk ik: dat moeten wij zelf doen.”

Gelooft u in God?
“Mij is geleerd dat de bijbel een verzamelbundel is van verhalen die je vooral symbolisch moet zien. Toen kwam ik op de Veluwe wonen, en dacht ik: jeetje, hier geloven ze dat het allemaal echt allemaal letterlijk is gebeurd. Ik geloof niet in het bestaan van een entiteit waartoe je je kunt richten. Je geeft liefde door, dat noem ik goddelijk.”

Bent u aantrekkelijk?
“Ik vind mezelf niet heel erg aantrekkelijk hoor. Nee. Ik ben niet zo met mijn uiterlijk bezig. Er wordt ook nooit met me geflirt. Volgens mij straal ik uit dat ik daar niet van gediend ben. Of ik ben écht heel onaantrekkelijk…” Bulderlach.

Bent u monogaam?
“Ja! Alle vier de kindjes zijn van mijn man. Ik zou dat ook niet kunnen, ontrouw. Oprecht, ik begrijp dat niet. Je hoort ook weleens mensen die er een relatie náást hebben. Maak een keuze, denk ik dan. Blijkbaar neem je er een relatie bij omdat je relatie niet bevalt. Nou, los dat dan eerst op.”

Waar schaamt u zich voor?
“Dat iedereen aan mijn gezicht kan zien wat ik vind. Ik ben nogal expressief. En soms zeg ik weleens iets, in een debat of in een speech, wat ik beter niet had kunnen zeggen. Maar als ik een fout maak – en ik maak hartstikke vaak fouten – dan kan ik er vooral heel hard om lachen en ik erken die fout ruiterlijk. Ik snap niet dat mensen zich in allerlei moeilijke bochten gaan wringen. Zeg gewoon: ik heb het niet goed gedaan, en zo ga ik het beter doen.”

Lijkt u op uw vrienden?
“Mijn vrienden zijn allemaal vrouwen die iets van hun leven maken. Ik vind dat volstrekt onbelangrijk, maar blijkbaar zijn dat types met wie ik goed door een deur kan. En ik ben geen feministisch type hoor, maar als vrouwen ervoor kiezen om thuis voor de kinderen te zorgen, dan denk ik toch: zorg nou eerst dat je economisch onafhankelijk bent.”

christianne van der wal
Christianne van der Wal is voorzitter van de VVD en lijsttrekker van de partij in Harderwijk, waar ze tevens wethouder is.

Van wie heeft u het meest geleerd?
“Van mijn ouders. Ik ben opgegroeid met een moeder met MS, dus ik weet als geen ander hoe het is om ieder jaar slecht nieuws te horen. Weer een stap achteruit, weer iets wat niet doorgaat. Ik heb als kind geleerd dat ik eerst aan een ander moest denken voordat ik aan mezelf kon denken, en dat als er ergens een deur wordt dicht geramd, er altijd wel weer eentje open gaat.”

Wat is uw grootste ondeugd?
“Ik kan wel cynisch zijn. Het leven is een heel serieuze aangelegenheid, net als de politiek. We moeten ’t niet al te serieus nemen. Enig cynisme of zelfspot maakt het wel wat luchtiger.”

Van wie houdt u het meest?
“Van mijn man Piet en mijn kinderen.”

Waaraan bent u het meest gehecht?
“Thuis. De omgeving van de mens is de medemens, zei Jules Deelder.”

Wat is uw devies?
“Doe mee. Maak wat van je leven.”