Nu de partijen aan de formatietafel eruit lijken te komen en gaan voor een extraparlementair kabinet, zal een ‘regeringsprogramma’ met hoofdlijnen uit onderhandeld moeten worden. De VVD heeft drie basisvoorwaarden geformuleerd die onverminderd van kracht zijn tijdens de onderhandelingen. Eén daarvan is het versterken van onze internationale positie. Ontwikkelingssamenwerking, een cruciaal onderwerp op dit gebied, wordt als het aan de VVD ligt nagenoeg volledig geschrapt. Dit bleek uit de CPB-doorrekeningen voorafgaand aan de verkiezingen. Om elders pijnlijke concessies te voorkomen is dit wellicht een makkelijk kind van de rekening waar menig VVD’er zijn schouders over ophaalt. Toch is ontwikkelingssamenwerking van cruciaal belang om onze economische en veiligheidspositie te versterken. De JOVD hoopt dat de VVD terugkomt op deze ondoordachte plannen. Als de VVD namelijk écht waarde hecht aan de internationale positie van Nederland op het wereldtoneel, stopt het met deze op onderbuikgevoelens gedreven populistische flauwekul. 

Terwijl ontwikkelingssamenwerking door velen binnen de VVD wordt beschouwd als een linkse hobby, zou volgens de JOVD juist een rechts kabinet zich hiervoor moeten inzetten. Duurzame investeringen in stabilisering van ontwikkelingsgebieden kunnen voorkomen dat deze gebieden de brandhaard van problemen worden. Regeren is immers vooruitzien. De UNHCR voorspelt bijvoorbeeld dat door klimaatverandering een stroom van honderden miljoenen klimaatvluchtelingen kan ontstaan als nu niks wordt gedaan. Het is dan ook onbegrijpelijk dat het kabinet vorig jaar besloot om de komende jaren 3,4 miljard euro uit de begroting voor ontwikkelingssamenwerking te gebruiken voor noodopvang van asielzoekers in Nederland. Dit vermijden van pijnlijke keuzes op korte termijn, is funest voor de lange termijn problematiek rondom migratie.

Onderzoek toont aan dat droogte, overstromingen en voedselschaarste in ontwikkelingslanden in grote mate wordt veroorzaakt door klimaatverandering. Tezamen met andere landen moet Nederland investeren in klimaatadaptatie en -mitigatie. Met behulp van internationale uitwisseling van financiële middelen, kennis en materieel kunnen ontwikkelingslanden de slag maken tot duurzame economieën. Door de steun rechtstreeks te verschaffen aan bedrijven, NGO’s en lokale gemeenschappen wordt tevens gewaarborgd dat geld niet in de zakken van perverse regimes verdwijnt. 

Onderzoek toont aan dat droogte, overstromingen en voedselschaarste in ontwikkelingslanden in grote mate wordt veroorzaakt door klimaatverandering.

Door te investeren in deze landen en hen te ondersteunen bij het opbouwen van duurzame economieën, worden nieuwe afzetmarkten voor Nederlandse producten en diensten gecreëerd. Nederland heeft de afgelopen jaren onder leiding van VVD-ministers geïnvesteerd in de combinatie van buitenlandse handel en ontwikkelingssamenwerking. Nederlandse bedrijven beschikken over de kennis voor innovatieve oplossingen voor wereldwijde problemen. Ook bedrijven zijn daarom voorstander van ontwikkelingssamenwerking. 

De opkomst van rechts-populistische partijen door heel Europa die pleiten voor bezuinigingen op internationale samenwerking zet ook de geopolitieke positie van Europa onder druk. Europa is namelijk niet zelfvoorzienend als het aankomt op kritieke grondstoffen die nodig zijn voor onze economie. Congo beschikt bijvoorbeeld over belangrijke grondstoffen benodigd voor de energietransitie. Dankzij ‘speciale’ afspraken gaan deze naar China om vervolgens elektrische voertuigen voor de export naar Europa te maken. China is al meer dan tien jaar de belangrijkste handelspartner van veel Afrikaanse landen en hoopt op diplomatiek vlak steun van Afrikaanse landen in de VN. Daarnaast probeert Rusland natuurlijke hulpbronnen veilig te stellen om de oorlogseconomie draaiende te houden. Europa vist achter het net als het stopt met investeren in ontwikkelingssamenwerking. 

Als het aan de JOVD ligt stopt de VVD met deze klein populistische flauwekul, anders staat Nederland straks internationaal voor lul.

We kunnen helaas niet alle noden van de wereld op onze schouders nemen. Laten we daarom vasthouden aan de internationale afspraak met de landen van de Verenigde Naties om 0,7% van het BNP te besteden aan ontwikkelingssamenwerking, de zogeheten OESO-norm. De afgelopen kabinetsperiode groeide Nederland langzaam toe naar deze internationale norm. Vanuit internationale solidariteit vormt het naleven van deze norm dan ook de ‘bare minimum’ waaraan Nederland moet voldoen.

Door te bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking schieten we onszelf in de voet. De bezuinigingen die de VVD voorstelt leiden tot meer gedwongen migratie en een afname van duurzame handelsrelaties. Ook opent het de deur voor toenemende invloed van andere geopolitieke grootmachten in belangrijke regio’s. Het is cruciaal dat we blijven investeren in ontwikkelingssamenwerking: niet alleen uit morele overwegingen, maar ook uit eigenbelang. Als het aan de JOVD ligt stopt de VVD met deze klein populistische flauwekul, anders staat Nederland straks internationaal voor lul.

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €5 per maand.