Hoe #MeToo levens verwoest zonder enige vorm van proces
Je zult maar Job Gosschalk zijn, Gijs van Dam of Casper Sikkema. Allemaal zijn ze zonder proces al schuldig verklaard. Strafpleiter Peter Plasman, Nieuwe Revu-hoofdredacteur Jonathan Ursem en schrijver en columnist Özcan Akyol over trial by media. ‘#MeToo-ervaringen zijn een snackje voor tijdens RTL Boulevard of Shownieuws.’
Eus, je schreef onlangs een column over de keerzijde van #MeToo. Wat vind je de voornaamste schaduwkant?
“Ik schreef die column naar aanleiding van de uitspraak van de Raad voor de Journalistiek in de zaak van Gijs van Dam versus dagblad Trouw. Trouw zou over het algemeen goed hebben gehandeld; de krant mocht de brief waarin Jelle Brandt Corstius vertelt dat hij als beginnende televisiemaker is verkracht, op de voorpagina plaatsen. Trouw alleen onzorgvuldig in de introductietekst, waarin het als een voldongen feit werd gepresenteerd.
“Ik koppelde die kwestie aan die van Casper Sikkema, de hoofdredacteur van Vice Benelux, die op staande voet ontslagen werd toen een dame met wie hij vrijwillig seks had gehad, klaagde dat zijn versiertechniek achteraf gezien toch iets te pusherig was geweest. Mijn punt is dat degene van wie gezegd wordt dat hij de dader is in deze zaken eigenlijk voor de rest van zijn leven gelabeld is. Terwijl niemand weet wat er nou precies is gebeurd. En de media spelen daar een heel kwalijke rol in. Door als een provisorisch instituut opeens mensen te berechten, waardoor levens kapotgemaakt worden. Volgens mij moet een rechter daar uiteindelijk een oordeel over vellen, en niet de pers.”
Het hele artikel leest u op Blendle.
Bent u geïnteresseerd in meer artikelen van HP/De Tijd? Lees ze hier op onze gloednieuwe app.
