Hoe breng je gespoten polyurethaanschuim juist aan?
Om het gespoten polyurethaanschuim correct aan te brengen, moeten we rekening houden met een reeks factoren, variërend van atmosferische omstandigheden tot verschillende soorten ondergrond en hun temperatuur en watergehalte.
De ondergronden moeten schoon, droog en stof- en vetvrij zijn om een goede hechting van lijm purschuim op de ondergrond te verzekeren; als de ondergrond van metaal is, moeten de oppervlakken ook vrij zijn van roest. Om een goede hechting op metalen ondergronden te garanderen, wordt het gebruik van een geschikte primer aanbevolen. De aanbevolen minimumtemperatuur van de ondergrond tijdens het spuiten is 5ºC.
De laagdikte is perfect controleerbaar en kan worden aangepast door de applicatiesnelheid en/of mengkamer van het pistool te wijzigen voordat je het purschuim op de kantplank spuit. Opgemerkt moet worden dat hoe lager het aantal aangebrachte lagen om een bepaalde dikte te bereiken, een schuim met een hogere dichtheid zal worden bereikt, waardoor betere thermische eigenschappen worden bereikt. Bij het aanbrengen van een zeer grote dikte moet de applicator in dunnere lagen aanbrengen in plaats van in één dikke laag, en moet het aangebrachte spuitschuim tussen het toevoegen van elke laag de tijd krijgen om af te koelen om sterke exotherme reacties te voorkomen, die de kwaliteit van het schuim zouden beïnvloeden. De informatie over de maximale dikte per laag staat in het TDS (Technical Data Sheet) van dat product.
Abboneer op een lidmaadschap
Flinke korting op een digitaal jaarabonnement
Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)
Word abonneeIn situ aangebracht gespoten polyurethaanschuim heeft een uitstekend gedrag tegen weersinvloeden (water, extreme temperaturen, wind, …). Het wordt alleen aangetast door langdurige blootstelling aan ultraviolette straling, bijvoorbeeld in direct zonlicht. Deze aantasting veroorzaakt de vernietiging van het polyurethaanoppervlak , wat resulteert in een stoffig uiterlijk op het oppervlak van het schuim. Deze aantasting veroorzaakt een afname van de dikte met een snelheid van 1 of 2 millimeter per jaar, afhankelijk van het gecombineerde effect van regen en wind, die tijdens het eerste jaar lager is dankzij de aanwezigheid van de buitenhuid van het schuim, een laag van hoge dichtheid polyurethaan.
Om deze actie te vermijden, moeten buitentoepassingen worden gecoat met specifieke materialen zoals polyurethaanelastomeren, polyurethanen, verven of elke andere specifieke coating voor buitengebruik. Deze beschermingen moeten, net als elk ander materiaal, worden gecontroleerd op hun behoud en onderhoud. In het geval van gedeeltelijk aangetaste schuimen moet de ontsmetting worden uitgevoerd met een borstel met weerhaken of water onder druk en het aansluitend aanbrengen van een nieuwe laag polyurethaanschuim en de geschikte oppervlaktebescherming.
In het polyurethaanschuim dat direct op dilatatievoegen wordt aangebracht, kunnen scheuren ontstaan door de beweging van de ondergrond door uitzetting of krimp. Dit effect is vooral belangrijk in dekken of terrassen waar scheuren de waterdichting kunnen breken. Het is gemakkelijk te vermijden als, op het moment van de toepassing, de juiste voorzorgsmaatregelen worden genomen door het gewricht goed te behandelen. Hoewel polyurethaanschuim enige blijvende vervorming toelaat, kunnen de spanningen die worden veroorzaakt door de effecten van uitzetting-krimp op zeer brede voegen, van 2 tot 4 cm, niet door het schuim worden geabsorbeerd. De manier waarop deze spanningen kunnen worden opgevangen, is door ze te verdelen en hun effecten te minimaliseren door een elastisch scheidingsmembraan te installeren, bijvoorbeeld van synthetisch rubber met een breedte van 30 cm, en daarop polyurethaan aan te brengen.
