Naar de afgrond
In Wat stilte wil schetst Arthur Japin de tragische geschiedenis van Anna Witsen (1855-1889), een zangeres die aanschurkte tegen de Tachtiger-beweging.
De beweging van de Tachtigers heeft een grote stempel op de Nederlandse letterkunde gedrukt. In de eerste plaats door te breken met de verheven, plechtige taal van de romantische dichters en schrijvers voor hen. Dat leverde prachtige poëzie op, van Willem Kloos, Albert Verwey en Herman Gorter en anderen, die de ‘allerindividueelste expressie van hun allerindividueelste emotie’ nastreefden.
Maar de Tachtigers hebben meer in beweging gezet dan kunst en literatuur. Welbeschouwd hebben ze er mede voor gezorgd dat de complete, benauwende Nederlandse burgermoraal eind negentiende eeuw flink werd opgeschud. Zij hielden de ‘nette burgerman’ een spiegel voor en onthulden genadeloos zijn hypocrisie.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
