bron: Gabriël Kousbroek

Mijn Spaanse Mokum

Na een weemoedige wandeling door de Amsterdamse Wallen besluit G.H.B. op de bonnefooi naar Andalusië te vertrekken, om zijn Spanje-gevoel te doen herleven.

Gepubliceerd op: 31/10 | 2022 Geplaatst in de volgende categorieën:

• Politiek

door G.H.B. Hiltermann

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Queridos amigos y amigas, ik maakte mijn dagelijkse ommetje door ijzig koud Mokum en kreeg een plotselinge aanval van duende, een Spaans begrip dat u vermoedelijk niets zegt. Mijn goede vriend Federico García Lorca (que en paz descanse) omschreef het eens als een combinatie van redeloosheid, aardsheid, een verhoogd bewustzijn van de sterfelijkheid en een toefje duivelachtigheid. De duende herinnert de mens eraan dat ‘mieren hem kunnen opeten of dat een grote arseenkreeft plotseling op zijn hoofd kan vallen’. Ik heb dit nu even uit de losse pols vertaald, maar geloof mij, ook in het Spaans is er geen touw aan vast te knopen, want de beste man was nog hallucinanter dan Salvador Dali: “que de pronto se lo pueden comer las hormigas o le puede caer en la cabeza una gran langosta de arsénico”. 

Pero bueno. Ik liep door de Warmoesstraat en passeerde huisnummer 60, waar vroeger Casa Maria zat. Maria was ooit getrouwd met een Spanjool en toen zij te oud werd voor het vak, nam haar bevallige dochter Linda het over. De klandizie bestond uit wat je nu heel deftig leden van de lgbt-gemeenschap zou noemen. Het merendeel kwam van de overzeese gebieden en zat ‘in het leven’, al dan niet op straat, bij de krul of in schimmige pensions op de Walletjes. Ik mocht er graag met de journalisten Sjoerd R. Rodermond en Willem Oltmans een kopje koffie met een glaasje Spaanse brandy nuttigen. Ik werd – ook al week ik ietwat af van de dresscode –
respectvol benaderd door de ‘dames’, die veelal slechts gehuld waren in veren, hotpants, minirokjes, roze tutu’ s en pruiken. Helaas decimeerde de aids-pandemie de bonte clientèle van deze Mokumse versie van La Cage aux Folles en bezocht ik samen met mijn goede vriend pater Van Kilsdonk (die in Casa Maria Kater van Pilsdronk werd genoemd) menig begrafenis.