Toerisme voor gevorderden
De toegenomen welvaart en goedkope vluchten hebben Europese steden tot vakantieoorden gemaakt. Is het tij nog te keren, of moet de massamijdende reiziger gewoon wat creatiever worden?
Dat het toerisme in grote delen van de wereld uit de hand gelopen is, lijkt een fenomeen van de laatste tijd, geïllustreerd door vele artikelen in kranten en tijdschriften, literair vormgegeven door Ilja Leonard Pfeijffer in zijn roman Grand Hotel Europa, en onderwerp van gesprek in nogal wat gezelschappen. In al deze uitingsvormen wordt over het toerisme vooral geklaagd.
Toch is dat klagen niet nieuw. Ik heb er in het laatste decennium van de vorige eeuw flink aan meegedaan in reiscolumns voor de Volkskrant en Het Parool, die vaak gingen over die meest luxueuze volksverhuizing die de wereld ooit heeft gekend. Hoewel, klagen was het eigenlijk niet, het was eerder verslag doen van mijn verbazing. Over al die vakantiegangers bijvoorbeeld die het heel gewoon vinden om van veel Europese steden een soort badplaatsen te maken. Want niet alleen op de boulevards of op de kampeerterreinen van echte badplaatsen, plaatsen waar je het verwacht, tref je mannen met korte broeken en een ontbloot bovenlijf aan, ook op de terrassen van de Champs-Elysées in Parijs, de Ramblas van Barcelona, het Rossio in Lissabon en het Rembrandtplein in Amsterdam zie je die mannen halfbloot een pilsje in hun goed zichtbare embonpoint gieten.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
