bron: ANP

Wat kan er nou misgaan als je bronstige knullen uit Somalië en Afghanistan samen laat hokken met jonge Nederlandse studentes?

In de hoofdstad worden vermeende pogingen gedaan om statushouders en studenten onder te brengen in dezelfde wooncomplexen. Dit om integratie en gemeenschapszin te stimuleren. Het resultaat is vooralsnog teleurstellend, met een aaneenschakeling van incidenten, zo stelt Arthur van Amerongen. 'Dit is Amsterdam ten voeten uit.'

Gepubliceerd op: 15/09 | 2023 Geplaatst in de volgende categorieën:

• Column

door Arthur van Amerongen

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Twee berichten in het Parool, binnen nauwelijks een maand tijd. Gisteren een larmoyant verhaal met de eufemistische kop: Luna woonde in een woonproject met status­houders: ‘Het ontbrak aan enige vorm van zorg en begeleiding’.

Luna vond via Woningnet een studio van 17 m 2 in woonproject Stek Oost: containerwoningen waar studenten en andere jongeren samenwonen met statushouders. "Het idee van het project sprak me meteen aan: met elkaar leven en van elkaar leren, samen een sociaal leven opbouwen en de statushouders wegwijs maken in Amsterdam. In de praktijk blijkt het samenwonen niet altijd even vlekkeloos te verlopen: En er was een constante ratten- en muizenplaag. Waar het vooral aan ontbrak, was enige vorm van zorg en begeleiding voor de statushouders, mensen uit een oorlogsgebied, vaak met depressieve en psychotische klachten. Ook voor ons als studenten was er geen coaching, we kregen geen training of handleiding over hoe samen te leven met zwaar getrauma­tiseerde mensen. We konden wel terecht bij de wijkagent, maar verder werden we aan elkaar overgelaten. Het idee van het project was heel mooi, maar helaas was de uitwerking niet goed.” Pols voelt zich er al snel onveilig, helemaal als er ook sprake is van enkele zedendelicten en een steekpartij. “De sfeer werd alsmaar grimmiger. Het liefste was ik zo min mogelijk thuis, ik sliep meestal bij mijn vriend."