Louis Couperus Museum luidt noodklok
Het Louis Couperus Museum in Den Haag dreigt zijn deuren te moeten sluiten als er niet snel een geldschieter wordt gevonden.
Wie redt het Louis Couperus Museum in Den Haag? De bestuursvoorzitter en oprichter Caroline de Westenholz (1954), eigenaar van het pand Javastraat 17 in de Archipelbuurt, waar op de parterre sinds 1996 het museum is gevestigd dat aan haar lievelingsschrijver is gewijd, is naarstig op zoek naar een mecenas die het museum voor € 50.000,- per jaar van sluiting zou kunnen redden. Bijna dertig jaar is De Westenholz zelf de geldschieter geweest, maar zij kan de lasten (van het huis, en van de enige betaalde kracht, directeur Josephine van de Mortel) niet veel langer opbrengen.
Er is dit jaar veel aandacht voor de schrijver van De stille kracht (1900) en Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan (1906), die op 16 juli 1923 stierf in De Steeg, niet lang nadat hij zijn zestigste verjaardag had gevierd. ‘Ik heb mijn taak volbracht,’ heeft de zieltogende Couperus nog tegen zijn arts gezegd, en zijn laatste column, een zogeheten ‘Intieme impressie’, eindigde met de woorden: ‘De goden hebben aan het einde medelijden met ons gehad!’
Abboneer op een lidmaadschap
Flinke korting op een digitaal jaarabonnement
Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)
Word abonneeDe Westenholz zelf publiceerde dit jaar de vorstelijk geïllustreerde Couperus-biografie Een verwende vagebond (uitgeverij Lias), vernoemd naar een typering van Frédéric Bastet in zijn Couperus-biografie uit 1987. Ook de huidige expositie ‘Louis Couperus: non-binair avant la lettre?’, die loopt tot 31 december, wist de nodige aandacht te trekken, al lijkt de vraag uit de titel nogal eenvoudig te beantwoorden (neen), en is de verwijzing naar de ‘fluïde identiteit’ van sommige personages in Couperus’ werk (die zouden ‘tegenwoordig onder het begrip “queer” geschaard kunnen worden’) zó modieus, dat we die onder het begrip anachronisme kunnen scharen.
Met tentoonstellingen en lezingen, en het exposeren van zijn schrijfbureau, servies en handschriften, heeft het museum bijna drie decennia veel bezoekers getrokken. Het pand Javastraat 17 heeft overigens geen directe band met Couperus, die wel vlakbij in het ouderlijk huis (Surinamestraat 20) zijn debuutroman Eline Vere (1889) schreef. Op de plek van het museum was de studio van voordrachtskunstenaar Albert Vogel (1924-1982) gevestigd, die een biografie schreef van Couperus, vaak optrad met verhalen en columns van de vermaarde en bereisde auteur, en zijn passie overdroeg op stiefdochter Caroline de Westenholz. Die hoopt nu op een gefortuneerde liefhebber, anders moet zij in 2024 het licht op de parterre uitdoen.
Lees hier de recensie van Couperus’ biografie Een verwende vagebond.
Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €5 per maand.
