Facebook: de vulling als leegte
Jan Kuitenbrouwer ging weer eens kijken op Facebook en verbaast zich over wat hij tegenkomt. 'Zijn het melige idioten die zich te pletter verveelden en toen dit maar gingen doen?'
Als afwisseling voor het binnenstadse getier en getoeter van X kom ik sinds een tijdje weer af en toe op Facebook, waar de sfeer meer die van een bedaagde buitenwijk is. Wat ik hierdoor wel ben gaan waarderen is dat de narigheid op X in elk geval compact is. Voor sommigen is ook 280 tekens meer ruimte dan hun gedachten nodig hebben, maar zij leggen tenminste niet te veel beslag op je tijd. Wat je ook doet op Facebook, er is geen lengtebeperking, je kunt er net zo lang mee doorgaan als je wilt. Er ontstaan genres die uitsluitend gericht lijken op het vullen van die oneindige ruimte. Neem voedselbloggers. Je klinkt op een link voor een recept voor, ik noem maar iets, crème brûlée, en je belandt bij een voedselblogger die je dat recept pas gaat geven nadat je een totaal wijdlopige en irrelevante beschouwing van tweeduizend woorden hebt gelezen, onderbroken door talloze streamers en advertenties en plaatjes. Alleen het daar doorheen scrollen, op zoek naar dat recept, duurt zo lang dat je na een tijdje radeloos wegklikt. Gekmakend!
Je krijgt op Facebook voortdurend ongevraagd video’s voorgeschoteld die alleen maar gemaakt lijken om zo lang mogelijk te duren en de moeite van het kijken zo min mogelijk te belonen.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap