Verhalen van een rattenbestrijder: ‘Soms zijn er honderden ratten’
Ratten duiken op in het hoekje van een koffiebar en lopen door de straten van de wijk. Afgelopen zomer hingen bewoners van de Bijlmer de knaagdieren op in de straten als noodkreet aan de gemeente dat er iets moet gebeuren.
Toch is het lastig vast te stellen of er werkelijk een rattenplaag gaande is in Nederland. “Bij sommige gemeenten neemt de overlast toe, bij andere af,” zegt Miriam Maas van het RIVM. De rijksdienst doen een poging alle rattencijfers van verschillende gemeenten te verzamelen.
Niet zo vreemd dat het aantal ratten in bepaalde gebieden groter is dan in andere gebieden. Een rat plant zich namelijk razendsnel voort, volgens onderzoek van Rentokil Pest Control kan de rattenpopulatie in één jaar uitgroeien van twee ratten naar meer dan twaalfhonderd exemplaren (1.248).
Om de rattenpopulatie onder controle te houden is bestrijding nodig. Strenge regelgeving rondom gebruik van gif, afval op straat en slecht onderhoude huizen maken dit echter lastig voor ongediertebestrijders, stelt rattenbestrijder Raoul Dumont. Samenwerking is volgens hem hard nodig. “Een klein gebrek aan het riool trekt al ratten aan. Wanneer dit niet meteen aangepakt wordt door de woningbouw, de bewoners of de gemeente is het aantal ratten een jaar later gigantisch gegroeid.”
Dat wil niet zeggen dat we weerloos zijn tegen de ratten, stelt Dumont. Gaten in huizen moeten dicht en afvalbakken moet goed afgesloten worden, maar het voederen van eendjes brengt ook een gevaar met zich mee. “Niet alleen de eenden eten dat brood, ook de ratten. Let dus ook op dat je geen brood strooit bij recreatieplassen, want een rat kan zo een kind ziek maken.”
Het leven van een rattenvanger
Collega-rattenbestrijder Willem Roggeveen heeft al duizenden ratten bestreden. “We kregen een keer een telefoontje van een Griekse man,” vertelt hij. “Hij had een schip gekocht dat al twee jaar stil in de haven van Dordrecht lag. Toen we bij het schip kwamen vonden we wel honderden ratten aan boord. We zijn ruim een week bezig geweest om ze daar weg te halen.”
Zo nu en dan wordt Roggeveen in midden in de nacht opgebeld. “Laatst had ik een angstige vrouw aan de lijn. Pas na drie kwartier was ik bij haar huis en al die tijd heeft ze op een stoel gestaan. Zo bang was ze.”
Dat wil niet zeggen dat alleen vrouwen bang zijn voor de beestjes, stelt Roggeveen. “Ik moest laatst langs de uitbater van een café. Het is best een brede kerel, die zijn administratie in de kelder doet, maar iedere keer dat hij een ratje ziet vliegt hij naar buiten. Dan belt hij ons.”
De horrorrat
Totale onbegrip heeft Roggeveen niet voor deze angst. “De rat ziet er best eng uit, en dat wordt uitgebuit in de beeldvorming op televisie of bijvoorbeeld in een spannende film.” Ook is Roggeveen bekend met wilde verhalen van ratten die naar je keel springen en je bijten. “Daar is niets van waar,” verduidelijkt hij. “Maar een rat kan zich best wel verdedigen, onderschat dat niet. Als we een rat in de hoek gedreven hebben gaat hij wel eens rechtop staan en piepen, dat geluid gaat door merg en been en is best angstaanjagend.”
De tekst gaat hieronder verder.
Er bestaan veel misverstanden over ratten, vindt Roggeveen. “Mensen denken dat ze geen ratten kunnen hebben wanneer hun huis schoon is, maar werkt het niet. Een rat wordt aangetrokken door eten.”
Ook over dat eten bestaan een veel misverstanden. Zo zijn muizen en ratten helemaal niet zo dol op kaas. “Dat is de schuld van Tom & Jerry,” lacht Roggeveen. “Ratten en muizen eten eigenlijk alles, dus ook kaas. Maar een muis lok je veel beter met pindakaas en een rat is vaak gek op fruit. Of spek, daar zijn ze ook dol op.”
