De collega’s van Jezus
Jezus was niet de enige die uit een maagd was geboren, die wonderen verrichtte of opstond uit de dood. Bij godsdienststichters horen nu eenmaal stereotiepe verhalen die vooral een wijze waarschuwing of een goed bericht overbrengen.
In de eerste eeuw van onze jaartelling leefde er een man aan de oostkant van de Middellandse Zee die leerde dat er één God was. Deze ene God, vertelde hij zijn volgelingen, had er geen behoefte aan om (zoals in de oudheid gebruikelijk was) door het slachten van dieren in een tempel gediend te worden. Deze God vroeg om iets anders: Hij vroeg om naastenliefde. Namens deze God verrichtte de man wonderen, dreef hij duivelen uit, genas hij zieken en liet hij zelfs iemand uit de dood opstaan. Zijn volgelingen noemden hem de Zoon van God, maar zelf zei hij dat hij de zoon van een mens was. Hij werd beschuldigd van rebellie tegen Rome, en gearresteerd. Na zijn dood predikten zijn leerlingen dat hij uit de doden was opgestaan, een aantal malen aan hen verschenen was, en ten hemel was opgevaren. Hoe heette die man?
Hij heette Apollonius van Tyana en hij stierf ongeveer in het jaar 98. Zijn leven wordt omstreeks 217 verteld door de Griekse schrijver Philostratus. De overeenkomsten met het verhaal van Jezus zijn treffend, en werden natuurlijk in de oudheid ook al opgemerkt. Bisschop Eusebius (260-340), groot bewonderaar van de eerste christelijke keizer Konstantijn (280-337), heeft er nog een pamflet over geschreven.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
