Johan Remkes for president
Johan Remkes presenteerde woensdag zijn bevindingen naar aanleiding van de stikstofgesprekken. Zijn optreden was een demonstratie van hoe je dat doet, een land regeren, schrijft Ilja Leonard Pfeijffer. 'Het contrast met de zittende regering was gênant.'
Op woensdag 5 oktober jongstleden brak om één uur ’s middags het langverwachte moment aan dat Nederland eindelijk geregeerd ging worden. Na vele lange maanden van polarisatie en stagnatie, waarin de zogenaamde stikstofcrisis steeds diepere tweespalt veroorzaakte en waarin mogelijke oplossingen voor het conflict steeds verder uit zicht raakten, werd reikhalzend uitgekeken naar dit tijdstip, waarop Johan Remkes, de Grote Oplosser van Alle Problemen, de van angst en incompetentie verlamde ministerploeg van Nederland zou komen vertellen wat er gedaan moest worden. Liveblogs werden gestart, persfotografen kozen positie op hun keukentrappetjes, in de satellietwagens van CNN en Al Jazeera controleerde men de verbindingen, de premier zette de televisie aan en had vierentwintig secretaressen en stenografen de opdracht gegeven ieder woord op te tekenen en even verderop zat de koning met een zak chips voor zijn koninklijke breedbeeld-tv klaar. Zijn kroon lag naast hem op het bijzettafeltje.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
