Bijna kale Don Arturo gaat net als Hugo ‘midlifecrisis’ de Jonge zijn haar verven
Arthur van Amerongen over Hugo de Jonge, die zijn incompetentie compenseert met een coup soleil en Herman Brood-schoenen.
Herinnert u zich bondskansellier Gerhard Schröder nog? Die verfde zijn haar nog opzichtiger dan André Rieu en Twan Huys, maar hij ontkende dat in alle toonaarden en begon zelfs met gerechtelijke procedures tegen journalisten die dat durfden te beweren. Zijn coiffure was noch gefärbt noch getönt, aldus Schröder, maar puur natuur.
Ik moest aan Schröder denken toen ik gisteren Hugo de Jonge zag zitten in de Tweede Kamer. Hij was nog blonder dan Geert Wilders, Marilyn Monroe en Hans Klok bij elkaar. Dat noopte mij tot de volgende, hilarische twiet.
Ik vrees zelfs dat het een door zijn vrouw op de camping ingesmeerde coupe soleil is, zoals je die in de jaren tachtig wel zag in hoofdstedelijke nichtenkitten als Chez Manfred, de Montmartre, het D.O.K. en natuurlijk bij de C.O.C. Dansavonden voor provinciaaltjes die net uit de kast waren gekomen.
Weet u hoe coupe soleil in het Afrikaans heet? Sonnestrepen!
Nou was Hugo net op vakantie geweest, dus het zou kunnen dat zijn haar op natuurlijke wijze geblondeerd is. Roflol: maak dat de kat maar wijs! Kijk nog eens goed naar die kiek, lieverds!
Boze tongen (uiteraard in hoofdstedelijke nichtenkitten) beweren dat Hugo ook aan zijn gezicht heeft lopen sleutelen, maar dat moet hij zelf weten, daar ga ik me niet mee bemoeien.
Het is een vreselijke ijdeltuit, met die bespottelijke Herman Brood-schoenen, maar dat zou niet zo erg zijn als hij niet zo vreselijk incompetent was. Vroeger stond de PABO heel hoog aangeschreven, maar kennelijk is dat nu een soort ROC geworden.
Nog even wat die totaal misplaatste lopers van hem betreft: tijdens mijn studie werkte ik als corrector bij KPMG in Amstelveen, in dat gebouw dat eruitziet alsof het door een dronken architect op lsd is ontworpen. Al die accountants droegen dezelfde saaie pakken van het rek bij de C & A. De enige uitspatting zat ‘m in hun stropdassen, die konden niet keigek genoeg zijn. Varkens, olifanten, hoelahoepdanseressen: alles zag ik voorbijkomen. Ik wil niet weten wat voor motiefjes ze op hun boxershorts hadden, zo intiem was ik nou ook weer niet met ze.
Abboneer op een lidmaadschap
Flinke korting op een digitaal jaarabonnement
Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)
Kies een abonnementHugo de Jonge is een vreselijke ijdeltuit, met die bespottelijke Herman Brood-schoenen
Enfin, de incompetentie van Hugo de Jonge dus, die dat compenseert met lijpe schoenen en Hans Klok-haarverf.
Neem nou gisteravond, toen hij en zijn coalitiegenoten weigerden extra geld te geven aan het zorgpersoneel en dat hele zooitje daarom letterlijk wegrende uit de Tweede Kamer om zo de hoofdelijke stemming te torpederen.
Daar maak ik me veel meer druk over dan over zijn retro coupe soleil. Die clown zit alleen maar voor zichzelf in de politiek en heeft geen greintje erbarmen met zijn ploeterende medemens. Maar goed, het Nederlandse volk is als een kudde schapen en gaat volgend jaar braaf weer stemmen op CDA, D66, VVD en de Judassen van de GristenUnie.
Als ik zo’n twiet over Hugo de Jonges sonnestrepen plaats, ben ik natuurlijk vooral benieuwd naar de reacties. Daar doe ik het voor. Het geeft mijn verder nutteloze bestaan zin (los van het tweemaal daags voederen van de honden).
Veel twieps schrijven dan: ‘Wat ben je toch een verzuurde man!’ Maar dat is helemaal niet zo, ik lig in een deuk. En ik ben heus niet gespeend van zelfspot hoor. Ik heb niet veel haartjes meer, maar ik ga echt niet met twee aan elkaar genaaide, geverfde toupettekes op mijn kop lopen zoals André Rieu, in de hoop dat ik dan herkend word en en een gratis tas koffie krijg op het Vrijthof.
Ik doe helemaal niks meer met die paar kuthaartjes op mijn schedel. Plus: ik word tenminste leuk kaal, niet zoals Rutger Bregman, met zo’ eilandje van vier haren op je voorhoofd en een paar plukken Herman van Veen-stro boven de oortjes.
Vrouwen en mannen vallen op mijn karakter, niet op mijn uiterlijk. Ik ben als kind heel heel veel gepest omdat ik vuurrood haar had, sproeten, scheve tanden en een bocheltje. Die pijn is nog lang niet verwerkt maar ik maak over dat rode haar gewoon grapjes, terwijl ik technisch kaal ben.
Ik vind het vreselijk wanneer mannen op leeftijd gaan overkammen (u weet wel, vijf van die plakslierten over de schedel) of wanneer ze een toupet gaan dragen of een haarstukje. Neem dan een fatsoenlijke haarimplant zoals Ruud Geels of Gerard Joling. Maar dat kunnen of willen ze dan weer niet betalen.
Ik weet uit ervaring dat ik de leukste reacties krijg als ik grappen maak over iemands uiterlijk. Neem nou mijn gebbetje van vanmorgen over Huubke Bruls, de burgermeester van Nijmegen die zijn onderdanen graag de les leest over corona.
Er is niets leukers dan vetschamen! Elk pondje gaat door het mondje en dikke mensen eten altijd, zei mijn moeder altoos. Met dikke mensen kan je lachen en ze zijn gezellig. Dat mag ook wel eens gezegd worden. Obesitas heeft ook zijn voordelen dus. Sinds Sharon Dijksma en Hanneke Groenteman dramatisch zijn afgevallen, vind ik ze niet meer grappig. Ik bedoel maar. Weet u wie zijn haar beslist niét verft? Mijn gewaardeerde collega Max Pam! Pam zorgde gisteren voor een kleine storm op internet en haalde zelfs de top tien van trends met zijn droge mededeling dat hij Volkskrant-vijand nummer één voor het gerecht gaat slepen wegens smaad.
Geen hilarischer vermaak dan leedvermaak (Schadenfreude, zeggen de moffen zo fijnzinnig), vrienden, dat Meester Peter Plasman nu Siepje Kooistra in zijn luier doet poepen van angst en hem slapeloze nachten bezorgt. Dan weet die bitch wat ik de afgelopen jaren heb meegemaakt. Want er is iets veel ergers dan uitgescholden te worden voor kaalkopdwerg, sproetenkop en bochelaar.
